Budynek handlowo-usługowy może być uznany za środek trwały, jeśli jest kompletny i zdatny do użytku, a odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane w pełnej wysokości, nawet jeśli tylko część budynku jest faktycznie użytkowana, o ile nie doszło do zawieszenia działalności gospodarczej.

Kasy fiskalne zakupione przez podatnika, jako samodzielne środki trwałe eksploatowane niezależnie, nie mogą być łączone w jeden zbiorczy środek trwały do celu amortyzacji. Każde urządzenie, choć nabyte zbiorczo, winno być uwzględnione indywidualnie w ewidencji środków trwałych.

Nakłady na modernizację budynku mieszkalnego przekształconego w biurowy, kwalifikowane jako inwestycje w obcych środkach trwałych zaliczone do KŚT nr 105, mogą podlegać amortyzacji podatkowej w CIT. Wyłączenie z art. 16c pkt 2a ustawy CIT nie dotyczy tego przypadku, jeśli klasyfikacja wskazuje na budynek niemieszkalny.

Wydatki poniesione na budowę tymczasowych dróg i placów składowych na czas inwestycji stanowią wartość początkową środków trwałych, jako że są związane z wytworzeniem budowli na cudzym gruncie i będą amortyzowane jako inwestycje w cudzych środkach trwałych, a nie jako koszty uzyskania przychodów.

W przypadku braku bilansowych odpisów amortyzacyjnych, spółka nieruchomościowa nie może zaliczać odpisów podatkowych jako kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, co ogranicza zaliczanie odpisów do wartości bilansowej.

Wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze spadku należy określać według ich wartości rynkowej z dnia nabycia spadku, bez kontynuacji odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki na nabycie robotów przemysłowych uprawniają do ulgi na robotyzację zgodnie z art. 38eb ustawy o CIT, lecz odliczenie obejmuje wyłącznie odpisy amortyzacyjne, nie zaś jednorazowe odliczenie całkowitych kosztów zakupu.

Konfuzja wierzytelności i zobowiązań wynikająca z podziału przez wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie skutkuje powstaniem przychodu do opodatkowania CIT ani dla spółki przejmującej, ani dla spółki dzielonej.

Opłaty z leasingu operacyjnego nie stanowią kosztów kwalifikowanych w uldze B+R; natomiast wynagrodzenia pracowników za prace B+R mogą być uznane za takie koszty, jeśli spełniają określone ustawowo warunki dotyczące ich bezpośredniego związku z realizacją działań badawczo-rozwojowych.

Budynki i lokale mieszkalne, niezależnie od ich faktycznego wykorzystania na potrzeby działalności gospodarczej, podlegają wykluczeniu z amortyzacji podatkowej według ustawy PIT. Formalna klasyfikacja nieruchomości warunkuje uznanie odpisów amortyzacyjnych za koszty uzyskania przychodów.

Projekt X, realizowany przez Wnioskodawcę, spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-27 ustawy CIT, co uprawnia do ulgi B+R i odliczenia poniesionych kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania.

Niezamortyzowana część wartości początkowej zlikwidowanego środka trwałego, nie wynikająca ze zmiany działalności, stanowi koszt uzyskania przychodu, a koszty rozbiórki zwiększają wartość początkową nowego środka trwałego podlegającą amortyzacji.

Działalność podmiotu w zakresie badań i rozwoju jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT i umożliwia odliczenie odpowiednich kosztów osobowych, materiałowych i amortyzacyjnych jako kosztów kwalifikowanych pod ulgę B+R, z uwzględnieniem wyłączeń z tytułu działalności na terenie SSE.

Podatnik ma prawo, na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy CIT, obniżać i zwiększać stawki amortyzacyjne środków trwałych, amortyzowanych metodą liniową, do dowolnego poziomu powyżej 0%, przy zachowaniu wskazanych terminów, bez naruszania zasad zmiany metod amortyzacji.

Podatnik ma prawo dokonywać zmiany stawek amortyzacyjnych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o CIT. Możliwe jest kilkukrotne obniżanie i podwyższanie stawek w zakresie określonym w Wykazie, przy zachowaniu terminów przewidzianych w przepisach podatkowych.

Podatnik ma prawo do wielokrotnego obniżenia lub zwiększenia stawek amortyzacyjnych stosowanych dla środków trwałych na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, przy zachowaniu przewidzianych terminów i limitów, co nie podlega ograniczeniom co do częstotliwości zmian stawek.

Wnioskodawca, w przypadku zmiany sposobu użytkowania budynku z przeznaczeniem mieszkalnym w proporcji mniejszej niż użytkowej, ma prawo do kontynuacji ujmowania w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, gdy budynek zachowuje charakter niemieszkalny.

Amortyzacji na zasadzie odpisów podatkowych nie podlegają budynki sklasyfikowane jako mieszkalne według pozwolenia na budowę, nawet jeśli w rzeczywistości pełnią funkcję biurową, co wyklucza uznanie ich jako koszt uzyskania przychodu w działalności gospodarczej.

Działalność wnioskodawcy w zakresie budowy prototypu stanowi działalność badawczo-rozwojową, spełniając definicję zawartą w art. 4a pkt 26) ustawy o CIT. Niemniej, brak jednolitego podejścia do rozliczeń kosztów uniemożliwia uznanie części z nich za koszty kwalifikowane w świetle ulgi B+R.

Działalność wnioskodawcy w zakresie projektowania i budowy prototypów kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT; jednakże, dla celów ulgi badawczo-rozwojowej, koszty projektów muszą być rozliczane jako koszty uzyskania przychodów w sposób jednolity wg metody wskazanej w art. 15 ust. 4a ustawy CIT.

Działalność Spółki związana z budową Prototypu spełnia przesłanki prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT, lecz ujmowanie kosztów prac badawczo-rozwojowych musi być jednolite dla celów podatkowych, a zastosowanie ulg na B+R wymaga spełnienia warunku jednolitego ich rozliczenia.

Działalność polegająca na budowie prototypu spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy CIT, jednakże koszty tego projektu nie stanowią kosztów kwalifikowanych do ulgi B+R, gdyż zastosowano niewłaściwe zasady rozliczania podatkowego w ramach jednego projektu.

Działalność polegająca na budowie prototypów maszyn i urządzeń może być uznana za działalność badawczo-rozwojową kwalifikującą do ulgi B+R, jeśli jest podejmowana systematycznie, w sposób twórczy, jednakże różne metody księgowe stosowane do rozliczenia kosztów uniemożliwiają pełne skorzystanie z ulgi na jednym projekcie.

Realizacja Projektu UE 1 i UE 2 spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do odliczenia związanych z nimi odpisów amortyzacyjnych, proporcjonalnie do wkładu własnego Spółki, zgodnie z art. 18d ust. 2a i 3 ustawy o CIT.