Działalność Spółki w zakresie tworzenia i rozwijania autorskiej aplikacji stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a ponoszone w związku z tym koszty wynagrodzeń, materiałów i odpisów amortyzacyjnych stanowią koszty kwalifikowane do ulgi B+R.
Kamper, pomimo jego rejestracji jako pojazd specjalny, nie spełnia wszystkich warunków do wyłączenia z definicji samochodów osobowych, a więc limit 150 000 zł na odpisy amortyzacyjne ma zastosowanie.
Działalność badawczo-rozwojowa polegająca na tworzeniu innowacyjnych receptur paszowych oraz ulepszeń technologicznych w procesie produkcji, prowadzona systematycznie w ramach projektów, kwalifikuje się jako działalność B+R uprawniająca do ulgi podatkowej, o ile wydatki związane z taką działalnością są faktycznie poniesione i odpowiednio wyodrębnione w ewidencji księgowej.
Mały podatnik ma prawo do jednorazowego odpisu amortyzacyjnego zakupionej przyczepy kempingowej jako środka trwałego zaliczonego do grupy 7 KŚT, pod warunkiem zachowania limitu de minimis.
Maszyny spełniają definicję robotów przemysłowych z art. 38eb ust. 3 CIT, lecz ulga na robotyzację dotyczy odpisów w latach 2022-2026, nie obejmując dalszego okresu.
Czynsz dzierżawny, jako koszt wytworzenia środka trwałego do przekazania go do użytkowania, zwiększa jego wartość początkową w świetle art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, natomiast podatki od nieruchomości i rolny związane z inwestycją mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Częściowe sfinansowanie środka trwałego z dofinansowania wyklucza możliwość pełnego dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o PIT, wymagając proporcjonalnej korekty kosztów podatkowych.
Nabycie Bazy Klientów przez spółkę stanowi nabycie wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu art. 16b ust. 1 Ustawy o CIT, podlegającej amortyzacji jako know-how, gdy spełnia kryteria poufności, istotności, możliwości identyfikacji i przewidzianego długoletniego użytkowania.
Dla spółek nieruchomościowych, które nie dokonują odpisów amortyzacyjnych na podstawie przepisów o rachunkowości, odpisy podatkowe nie mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT obowiązującym od 1 stycznia 2022 roku.
Roboty przemysłowe Wnioskodawcy spełniają wszystkie kryteria wskazane w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, uprawniając do skorzystania z ulgi na robotyzację. Interpretacja potwierdza zgodność z przepisami umożliwiającą obniżenie zobowiązań podatkowych.
W przypadku spółek nieruchomościowych, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych zaliczonych do grupy 1 KŚT są ograniczone do wysokości odpisów dokonanych zgodnie z przepisami rachunkowymi. Jeśli brak jest odpisów bilansowych, spółka nie może uznać odpisów podatkowych za koszty uzyskania przychodu.
Koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, których odliczenie dopuszcza art. 38eb ustawy o CIT, są odpisami amortyzacyjnymi od wartości początkowej robota przemysłowego, a nie jednorazowymi odliczeniami kosztów nabycia. Odliczenie nie może wykraczać poza ramy przewidziane w przepisach dla kosztów uzyskania przychodów obejmujących odpisy amortyzacyjne.
Działalność Spółki prowadzona w ramach realizacji projektów badawczo-rozwojowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do ulgi, a koszty wynagrodzeń oraz opłat licencyjnych mogą być uznane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu.
Stacja GPO, pełniąca jednolitą funkcję transformacji i przesyłu energii elektrycznej, stanowi jeden środek trwały w rozumieniu art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, od którego można dokonywać odpisów amortyzacyjnych według jednej stawki, spełniając kryteria kompletności i zdatności do użytku.
Nabytych przez spółkę 3-osiowych robotów nie można uznać za roboty przemysłowe, o których mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, ponieważ nie są wykorzystywane dla zastosowań przemysłowych, co uniemożliwia skorzystanie z ulgi na robotyzację.
Sprzedaż środków trwałych, stosowanych do celów mieszanych, nie uzasadnia zaliczenia ich niezamortyzowanej wartości do ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT w przypadku efektywnego wykorzystania do działalności gospodarczej.
Działalność obejmująca projektowanie, rozwój i optymalizację nowych technologii i produktów przez Spółkę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, co umożliwia skorzystanie z ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 18d tej ustawy.
W przypadku budynków mieszkalno-usługowych o dominującej powierzchni niemieszkalnej, możliwe jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od całości budynku według klasyfikacji obiektu jako niemieszkalnego, zgodnie z jego przeznaczeniem.
Działalność prowadząca do tworzenia nowych produktów i ulepszeń stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 CIT. Poniesione przez Spółkę koszty pracownicze oraz amortyzacyjne związane z tą działalnością kwalifikują się jako koszty kwalifikowane do odliczenia od podstawy opodatkowania.
Spółka, realizując twórczą i systematyczną działalność badawczo-rozwojową, spełnia kryteria art. 4a pkt 26-28 oraz art. 18d Ustawy o CIT, co uprawnia ją do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, uwzględniając ponoszone koszty jako kwalifikowane. Działalność obejmuje prace badawczo-rozwojowe niezmienne i nieprzewidywalne oraz daje możliwość odliczenia kosztów, bez zwrotu środków w innej formie, zgodnie
Wydatki na nabycie i eksploatację jachtu żaglowego jako koszty reprezentacyjne, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.
Podatnik jest uprawniony do obniżenia stawki amortyzacji podatkowej do dowolnej wysokości, także retroaktywnie, dla środków trwałych opodatkowanych metodą liniową, zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy o CIT, o ile nie upłynął okres przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Po 2022 roku lokale mieszkalne używane w działalności gospodarczej nie podlegają amortyzacji jako koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co obejmuje również lokale niewykorzystywane w najmie lub dzierżawie.
Wydatki poniesione do dnia oddania środka trwałego do użytkowania, ściśle powiązane z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym, powiększają jego wartość początkową i stanowią podstawę do odpisów amortyzacyjnych jako kosztów uzyskania przychodów.