Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych wbrew obowiązkowi korzystania z KSeF, jeśli faktury te dokumentują rzeczywiste transakcje i brak jest przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88 u.p.t.u., pomimo formalnych niezgodności związanych z pominięciem KSeF.

Noty uznaniowe dokumentujące rabaty pośrednie nie podlegają obowiązkowemu dokumentowaniu w KSeF od 1 lutego 2026 r., ponieważ nie stanowią faktur ustrukturyzowanych zgodnie z definicją zawartą w ustawie o VAT, a dokumentują czynności wyłączone z opodatkowania.

Brak wystawienia faktury z użyciem KSeF, mimo obowiązku, nie pozbawia prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT, jeżeli faktura dokumentuje rzeczywiste transakcje, a jej wystawienie nie jest przesłanką negatywną wskazaną w art. 88 ustawy o VAT.

Niemiecka spółka A. GmbH nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, co zwalnia ją z obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych za pomocą Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) od 1 lutego 2026 r., zgodnie z art. 11 i 53 Rozporządzenia 282/2011.

Podatnik nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, co wyklucza możliwość odliczania polskiego VAT oraz obowiązek wystawiania e-faktur przez KSeF. Obecność przedsiębiorcy w formie zleceń dla lokalnych podmiotów nie spełnia przesłanek "stałego miejsca" w rozumieniu VAT.

Faktury zaliczkowe powinny odzwierciedlać wartość usług przypadającą na odpowiedni okres rozliczeniowy. Zmiana umowy wpływająca na przyszłe wynagrodzenie nie wymaga korekty faktur zaliczkowych, a ostatnia faktura zaliczkowa zamykająca całą transakcję powinna zawierać numery poprzednich faktur dotyczących tego okresu rozliczeniowego.

Podatnik, który nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nie jest zobowiązany do wystawiania faktur ustrukturyzowanych poprzez Krajowy System e-Faktur, o ile nie korzysta z infrastruktury technicznej ani personalnej w sposób umożliwiający niezależne prowadzenie działalności gospodarczej w tym kraju.

Podatnik zagraniczny, który nie posiada w Polsce zasobów technicznych i personalnych umożliwiających niezależne prowadzenie działalności, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym nie jest zobowiązany do wystawiania faktur ustrukturyzowanych w Krajowym Systemie e-Faktur od 1 lutego 2026 roku.

Zagraniczna spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT, co powoduje, że usługi produkcyjne świadczone na jej rzecz w Polsce nie podlegają opodatkowaniu VAT w tym państwie, a także nie wprowadza obowiązku korzystania ze zintegrowanego systemu e-Faktur w Polsce.

Klauzule bonusowe i malusowe w umowach ubezpieczeniowych wpływają na podstawę opodatkowania VAT, odpowiednio ją obniżając lub podwyższając, co wymaga wystawienia faktury korygującej w KSeF. Organy potwierdziły ścisły związek tych klauzul z usługą ubezpieczenia.

Podmiot z siedzibą zagraniczną, prowadzący działalność poprzez usługi logistyczne w Polsce, nie jest uznawany za posiadający stałe miejsce prowadzenia działalności, jeżeli nie kontroluje lokalnego zaplecza personalnego i technicznego. W rezultacie, taki podmiot nie podlega obowiązkowi wystawiania i odbierania faktur przez KSeF od lutego 2026 r.

Dokumenty rozliczeniowe wysyłane przez Spółkę, nie oznaczone jako faktury VAT oraz wysyłane równolegle z wprowadzeniem faktur do KSeF, nie są uznawane za faktury VAT i nie nakładają na Spółkę obowiązku rozliczania VAT na podstawie art. 108 ustawy o VAT.

Zagraniczny podatnik nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, gdy nie kontroluje ani nie wykorzystuje do celów gospodarczych struktury personalnej i technicznej na terytorium Polski. W związku z tym, nie jest zobowiązany do stosowania Krajowego Systemu e-Faktur od 2026 roku.

W okresie, gdy KSeF jest fakultatywny, jednostka samorządu terytorialnego może zdecydować, że tylko wybrane jej jednostki organizacyjne będą wystawiały i odbierały faktury w ramach KSeF, zgodnie z indywidualną akceptacją kontrahentów, nie wiążąc tej zgody z całą JST.

Spółka zagraniczna nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, gdy brak jest odpowiedniego zaplecza personalnego i technicznego, co wyklucza obowiązek wystawiania faktur przez KSeF.

Podatnik czynny VAT ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych bez użycia KSeF, o ile faktury te dokumentują rzeczywiste transakcje gospodarcze, a nabyte towary lub usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi, bez wystąpienia negatywnych przesłanek z art. 88 ustawy o VAT.

Niemiecka spółka A. GmbH, nie posiadając w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, nie jest zobowiązana odprowadzać polskiego podatku VAT od usług wsparcia sprzedaży i posprzedażowych nabywanych od B. Sp. z o.o. oraz nie jest objęta obowiązkiem stosowania KSeF. Miejscem świadczenia usług jest siedziba spółki w Niemczech.

Spółka zagraniczna, nie posiadająca na terytorium Polski wystarczających zasobów osobowych i technicznych, nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów VAT, co wyklucza jej obowiązek wystawiania faktur ustrukturyzowanych w KSeF od 1 lutego 2026 roku.

Wystawianie faktur ustrukturyzowanych w Krajowym Systemie e-Faktur (KSeF) nie wymaga umieszczania kursu walutowego, a faktura może zawierać informacje o kwotach niepodlegających opodatkowaniu VAT. Korekty tych kwot w KSeF mogą być dokonywane za pomocą faktur korygujących, które powinny odnosić się jedynie do faktury pierwotnej.

Podatnicy dokonujący samofakturowania dla dostawców zarejestrowanych do VAT w Polsce, lecz bez stałej siedziby, nie są zobowiązani do wystawiania faktur przez KSeF, chyba że uzyskają autoryzację i uprawnienia od zagranicznego dostawcy zgodnie z art. 106ga ust. 4 ustawy o VAT.

Dla not księgowych dokumentujących zdarzenia nieopodatkowane VAT nie zachodzi obowiązek wystawiania ich za pomocą Krajowego Systemu e-Faktur, gdyż nie są to faktury w rozumieniu art. 106b ustawy o VAT.

Podmiot zagraniczny, który dokonuje operacji handlowych z wykorzystaniem logistyki w innym państwie członkowskim UE, nie tworzy stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w tym państwie, jeżeli nie dysponuje niezależnymi zasobami personalnymi lub technicznymi umożliwiającymi samodzielne świadczenie usług, co zwalnia go z określonych obowiązków w zakresie dokumentacji VAT.

Spółka A. SAS, działając na mocy współpracy z polskimi podmiotami, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium RP w rozumieniu ustawy o VAT i Rozporządzenia Wykonawczego, co skutkuje brakiem opodatkowania usług w Polsce i zwolnieniem z obowiązku użycia KSeF.

Nieposiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, obowiązek wysyłania i odbierania faktur za pośrednictwem KSeF oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego.