Jeżeli w okresie wcześniej pobieranego zasiłku np. chorobowego pracownikowi obniżono wymiar czasu pracy z powodu COVID-19 oraz między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy albo była ona krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, ma on prawo do wyrównania zasiłku. Przed zmianą przepisów w takich przypadkach pracownicy otrzymywali zasiłki ustalone od nowego wymiaru czasu pracy
Każdy płatnik składek musi ustalić na 30 listopada 2020 r., ile osób zgłasza do ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli na ten dzień płatnik zgłosi do tego ubezpieczenia co najmniej 21 osób, w 2021 r. będzie wypłacał zasiłki (chorobowe, opiekuńcze, macierzyńskie, wyrównawcze oraz świadczenia rehabilitacyjne). Jeśli natomiast liczba ubezpieczonych okaże się mniejsza od 21, wówczas zasiłki od przyszłego roku
PROBLEM Pracownica urodziła dziecko 29 lipca 2020 r., a w terminie wypłaty wynagrodzeń, tj. 31 lipca 2020 r., otrzymała zasiłek chorobowy oraz 100% zasiłku macierzyńskiego (za 29-31 lipca br.). Jednak 17 sierpnia 2020 r. złożyła tzw. długi wniosek o udzielenie urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze po urlopie macierzyńskim. Zatem za lipiec przysługiwał jej zasiłek macierzyński w wysokości 80% podstawy
W razie zmiany wymiaru czasu pracy podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy. Warunkiem ustalenia nowej podstawy jest, aby zmiana etatu nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub w okresie maksymalnie 12 miesięcy poprzedzających tę niezdolność. Zasada ta dotyczy również m.in. zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego.
Prawo do zasiłku macierzyńskiego jest uzależnione od posiadania tytułu do ubezpieczenia chorobowego (m.in. zatrudnienie w ramach stosunku pracy lub cywilnoprawnego). Nie ma znaczenia rodzaj tego ubezpieczenia (obowiązkowe lub dobrowolne). Nie jest też wymagany okres wyczekiwania na zasiłek macierzyński. Wystarczające jest samo podleganie ubezpieczeniu chorobowemu w dniu urodzenia dziecka lub jego przyjęcia
Od 1 marca 2020 r. obowiązują wyższe kwoty wolne od potrąceń z zasiłków (chorobowych, macierzyńskich, opiekuńczych) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Zostały one zwaloryzowane kwotowo jak w poprzednim roku rozliczeniowym trwającym do 29 lutego 2020 r. Płatnicy zasiłków ustalają wysokość potrąceń z zasiłków z zastosowaniem dotychczasowych granic, które nie uległy zmianie.
PROBLEM Jedna z klientek naszego biura rachunkowego, prowadząca działalność gospodarczą, jest równolegle zatrudniona w spółce z o.o. na podstawie umowy o pracę, w wymiarze 1/4 etatu, za wynagrodzeniem w kwocie 860 zł. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opłaca składki ZUS na zasadach preferencyjnych, od kwoty 30% minimalnego wynagrodzenia. Z działalności nie przystąpiła do ubezpieczenia
Zasiłek chorobowy lub macierzyński wypłacony na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów podlega zwrotowi. Do niedawna ze zwrotem tak wypłaconego świadczenia musieli się liczyć przede wszystkim ubezpieczeni, czyli osoby odnoszące bezpośrednie korzyści. W przełomowej uchwale z 11 grudnia 2019 r. (III UZP 7/19) Sąd Najwyższy dopuścił jednak możliwość wybrania przez organ rentowy płatnika
Od 1 października 2019 r. w nowo powstałych szkołach doktorskich kształcenie rozpoczęli pierwsi doktoranci. Zgodnie z nowymi przepisami podlegają oni obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym. Mogą także przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, jednak zasiłki finansowane z tego ubezpieczenia będą mogli otrzymywać wyłącznie po ustaniu tytułu ubezpieczenia.
Przedsiębiorcy pobierający zasiłek macierzyński muszą po jego zakończeniu ponownie przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Tylko wtedy będą mieli prawo do zasiłku chorobowego lub opiekuńczego następującego bezpośrednio po zasiłku macierzyńskim. Rozpoczęcie pobierania zasiłku macierzyńskiego przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność, która uprzednio została objęta dobrowolnie ubezpieczeniem
W podstawie wymiaru zarówno wynagrodzenia chorobowego, jak i zasiłku z ubezpieczenia społecznego uwzględniane są różne składniki wynagrodzenia. Włączenie ich do tej podstawy zależy jednak od tego, czy przysługują one w okresie pobierania świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa, a jeśli tak, to w jakiej wysokości i czy za czas każdej absencji. O tym powinny rozstrzygać przepisy płacowe obowiązujące
Od 1 sierpnia 2019 r. obowiązuje nowe zwolnienie dla przychodów osiąganych przez podatników, którzy nie ukończyli 26. roku życia. Okazuje się, że stosowanie nowej ulgi budzi wiele wątpliwości. Świadczy o tym liczba pytań, jakie w tym zakresie wpłynęły do naszej redakcji. Przedstawiamy odpowiedzi na te pytania.
Zasady ustalania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ich wysokość i podstawy wymiaru dla pracowników samorządowych określają ogólne przepisy w tym zakresie, czyli ustawa zasiłkowa. Na wysokość zasiłków przysługujących pracownikom samorządowym mają wpływ także różnego rodzaju dodatki, nagrody i premie, których zasady przyznawania i wypłaty są uregulowane
Prawo do urlopu ojcowskiego i zasiłku macierzyńskiego za ten urlop przysługuje co do zasady ubezpieczonemu będącemu pracownikiem. Osoby objęte ubezpieczeniem chorobowym z innego tytułu, np. umowy zlecenia lub pozarolniczej działalności gospodarczej, mają prawo wyłącznie do zasiłku macierzyńskiego za czas urlopu ojcowskiego. Świadczenie to przysługuje wszystkim wskazanym ubezpieczonym bez okresu wyczekiwania
PROBLEM Jesteśmy płatnikiem zasiłków. Czy wpłaty do PPK będziemy obliczać tylko od wynagrodzeń czy również od zasiłków? Co w sytuacji, gdy za część miesiąca wypłacamy wynagrodzenie, a za resztę np. zasiłek macierzyński? Czy jest jakaś minimalna kwota, poniżej której nie nalicza się wpłat do PPK?
PROBLEM Nasz pracownik przebywał na urlopie ojcowskim przez 2 tygodnie, tj. w okresie od 17 do 30 września 2018 r. Jesteśmy płatnikiem zasiłków, a wynagrodzenia wypłacane są 8 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. W październiku 2018 r. pracownik otrzymał więc wynagrodzenie za wrzesień oraz zasiłek macierzyński za 14 dni września. Okazało się, że błędnie wypełniliśmy raporty ZUS RCA i ZUS RSA