Ferie zimowe to czas, w którym wielu pracodawców decyduje się na dofinansowywanie wypoczynku swoim pracownikom oraz ich dzieciom. W związku z tym pracodawcy mają wątpliwości, czy należy z tego tytułu doliczać pracownikom przychód, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości go ustalić. Przedstawiamy na przykładach, jak prawidłowo rozliczyć takie dofinansowania.

Płatnicy składek (pracodawcy i zleceniodawcy) zatrudniający emerytów i rencistów mają obowiązek powiadomienia ZUS o wysokości osiąganych przez nich przychodów za rok ubiegły. Ten sam obowiązek spoczywa na świadczeniobiorcach. Nie ma znaczenia, czy zaświadczenie zostanie przekazane przez pracodawcę (zleceniodawcę) czy przez pracującą osobę pobierającą jednocześnie świadczenie emerytalne lub rentowe.

Pracownicy, którzy otrzymują karty żywieniowe od pracodawcy zobowiązanego do zapewnienia im posiłków i napojów profilaktycznych, osiągają przychód ze stosunku pracy, jeżeli pracodawca nie ma kontroli, jakie posiłki i napoje będą kupowane na podstawie otrzymanych kart. Potwierdził to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji, której fragment przedstawiamy.

Pracodawca, u którego działa zakładowa organizacja związkowa, musi uzgadniać z nią regulamin wynagradzania. Jeśli jednak uzgodnienie treści regulaminu nie jest możliwe, pracodawca powinien ustalać warunki płacowe indywidualnie, w umowach o pracę.

W 2019 r. wejdą w życie duże nowelizacje przepisów w zakresie prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Najważniejsze z nich dotyczą nowych zasad prowadzenia i przechowywania dokumentacji pracowniczej oraz pracowniczych planów kapitałowych.

Każdy płatnik składek musi ustalić na 30 listopada 2018 r., ile osób zgłasza do ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli na ten dzień płatnik będzie zgłaszał do tego ubezpieczenia co najmniej 21 osób, w 2019 r. będzie wypłacał zasiłki (chorobowe, opiekuńcze, macierzyńskie, wyrównawcze oraz świadczenia rehabilitacyjne). Jeśli natomiast liczba ubezpieczonych będzie mniejsza od 21 wówczas zasiłki od przyszłego

Współczynnik ekwiwalentowy w 2019 r. zasadniczo może przyjmować dwie wysokości, tj. 20,67 lub 20,92. Zależą one od tego, ile razy pracodawca przy obliczeniu współczynnika uwzględni niedzielę (dwa razy - jako święto i niedzielę, czy tylko raz). Zdaniem resortu pracy zaleca się przyjęcie wartości wyższej (20,92) i stosowanie jej przy obliczaniu ekwiwalentu za urlop zarówno bieżący, jak i zaległy, do