W lutym 2000 r. spółka wystawiła fakturę VAT kontrahentowi. W tym samym miesiącu dokonała korekty tej faktury, ponieważ transakcja nie doszła do skutku. Fakturę korygującą spółka dostarczyła kontrahentowi w marcu. Oryginał faktury zagubiono w firmie kontrahenta, odbiór wystawionego duplikatu oraz faktury korygującej, wskutek przetrzymania w jednym z biur, zaewidencjonowano u kontrahenta z datami kwietniowymi
W naszej spółce przeprowadzono kontrolę podatkową. Kontrolujący organ skarbowy włączył do akt sprawy protokoły z przesłuchania przedstawicieli naszego kontrahenta, uznając, że protokoły te są dostatecznym dowodem w sprawie spółki. Niestety, dowiedzieliśmy się o tym dopiero z decyzji pokontrolnej. Czy taki tryb postępowania kontrolującego jest właściwy?
W poprzednim numerze „MONITORA księgowego” przedstawiłam prawa i obowiązki kontrolowanych związane z udostępnieniem lokali. Poniżej omawiam najistotniejsze prawa i obowiązki związane z udostępnieniem akt do kontroli.
Celem tego oraz kolejnych opracowań publikowanych w „MONITORZE księgowego” jest przybliżenie praw i obowiązków spoczywających na podatnikach w trakcie kontroli podatkowej bądź skarbowej.
Jeżeli organy podatkowe wiedziały o błędnym postępowaniu podatnika, a zwłaszcza gdy do pewnego momentu je akceptowały, nie można obciążyć oskarżonych odpowiedzialnością z art. 54 k.k.s, bo tę ponosi podatnik, który nie ujawnia faktur organom podatkowym (sygn. akt IV Ka 680/03).
Przepisy nie określają. Urząd może więc szybko wszcząć postępowanie podatkowe i określić dodatkowe zobowiązanie w VAT - wyrok NSA we Wrocławiu (sygn. akt I SA/Wr 2889/01.
Organ podatkowy, co do zasady, ma obowiązek zapewnić uczestnictwo tłumacza w postępowaniu podatkowym, jeżeli w jego toku okaże się, iż stopień znajomości języka polskiego uczestnika postępowania nie pozwala mu na dostateczne zrozumienie treści stawianych pytań czy zarzutów, jak również materiałów sprawy. Koszty postępowania z udziałem takiego tłumacza obciążać będą Skarb Państwa. Nie dotyczy to jednak
Trybunał Konstytucyjny 23 września 2003 r. orzekł, iż strona postępowania podatkowego, która poniosła stratę w wyniku błędnych decyzji organów podatkowych, może otrzymać odszkodowanie pokrywające utracone zyski.