Od 1 stycznia 2022 r. wejdą w życie istotne zmiany w ustawie zasiłkowej. Będą dotyczyć m.in. podwyższenia wysokości zasiłku chorobowego za czas pobytu w szpitalu czy wprowadzenia krótszego okresu zasiłkowego w przypadku osób, które będą niezdolne do pracy z powodu choroby po ustaniu zatrudnienia. Ustawodawca przewidział jednak przepisy przejściowe dla osób, które będą przebywały na zasiłkachna przełomie

Płatników składek i zasiłków czekają duże zmiany w zakresie ubezpieczeń społecznych oraz świadczeń. Ustawa nowelizująca przewiduje zmiany m.in. w dobrowolnych ubezpieczeniach emerytalnych, rentowych i chorobowych, w zakresie kontroli ZUS, w przedawnieniu należności składkowych, a także w ustalaniu stopy procentowej składki wypadkowej oraz odsetek za zwłokę od zaległości względem ZUS. Nowe przepisy

Płatników składek, ubezpieczonych i świadczeniobiorców czekają istotne zmiany m.in. w zakresie ubezpieczeń społecznych, zasiłków z ubezpieczenia społecznego oraz świadczeń emerytalnych i rentowych. W zakresie zasiłków zmiany obejmą skrócenie okresu ich pobierania po ustaniu zatrudnienia ze 182 do 91 dni czy wliczania do jednego okresu zasiłkowego niezdolności do pracy bez względu na rodzaj choroby,

Zleceniobiorca, który ma prawo do zasiłku chorobowego od pierwszego dnia niezdolności do pracy, otrzyma ten zasiłek w wysokości uzależnionej od sposobu ustalenia w umowie odpłatności za realizację zlecenia (np. stawka miesięczna, godzinowa, akordowa). Jeżeli stanie się niezdolny do pracy w pierwszym miesiącu objęcia ubezpieczeniem chorobowym, podstawa wymiaru zasiłku podlega uzupełnieniu - z uwzględnieniem

Podstawę wymiaru zasiłku przysługującego pracownikom wynagradzanym wyłącznie zmiennymi składnikami, najczęściej prowizyjnie lub akordowo, należy ustalać według ogólnych zasad, czyli z pełnych miesięcy ubezpieczenia i z okresu nie dłuższego niż 12 miesięcy. Ponadto w przypadku nieprzepracowania przez takich pracowników pełnego okresu uwzględnianego w podstawie zasiłkowej nie powinno się przyjmować wynagrodzenia

Premie uznaniowe, a także inne składniki, które mają charakter nagrody i są przyznawane autonomiczną decyzją, nawet nieuregulowane w aktach prawa wewnątrzzakładowego, np. regulaminie wynagradzania, będą wliczane do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych. Warunkiem jest jednak, aby nie przysługiwały za czas pobierania tych świadczeń albo były za ten czas odpowiednio zmniejszane.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest wliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika, przysługującego za czas faktycznie przepracowany. Oznacza to, że zatrudniony nie zachowuje

W 2021 r. wejdą w życie ważne nowelizacje przepisów w zakresie prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Najważniejsze z nich dotyczą płacy minimalnej oraz informowania ZUS o zawartych umowach o dzieło. W 2021 r. również kolejne grupy pracodawców (zatrudniających mniej niż 20 osób oraz ze sfery budżetowej) będą musiały wdrożyć program pracowniczych planów kapitałowych.

Osobie uprawnionej do świadczeń chorobowych i z tytułu macierzyństwa w czasie obniżenia wymiaru czasu pracy lub zmiany w sposób niekorzystny warunków jej zatrudnienia z powodu epidemii płatnik zasiłków powinien ustalić podstawę wymiaru ww. świadczeń zgodnie z ustawą covidową. Nie należy w tym przypadku stosować art. 40 ustawy zasiłkowej. Zatem przy zmianie etatu podstawa zasiłkowa nie jest ustalana

Jeżeli w okresie wcześniej pobieranego zasiłku np. chorobowego pracownikowi obniżono wymiar czasu pracy z powodu COVID-19 oraz między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy albo była ona krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, ma on prawo do wyrównania zasiłku. Przed zmianą przepisów w takich przypadkach pracownicy otrzymywali zasiłki ustalone od nowego wymiaru czasu pracy

Pracodawca ma obowiązek sporządzenia i przechowywania dokumentacji dotyczącej świadczenia rehabilitacyjnego oraz, na prośbę pracownika, do przekazania wniosku o to świadczenie do ZUS. Kompletną dokumentację należy złożyć do ZUS co najmniej na 6 tygodni przed zakończeniem okresu zasiłkowego.

W razie zmiany wymiaru czasu pracy podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy. Warunkiem ustalenia nowej podstawy jest, aby zmiana etatu nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub w okresie maksymalnie 12 miesięcy poprzedzających tę niezdolność. Zasada ta dotyczy również m.in. zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego.

Nieobecności pracownika w miesiącach, z których jest ustalana podstawa wymiaru zasiłku, wpływają na wysokość tej podstawy. W wielu przypadkach płatnik ma obowiązek uzupełnić podstawę wymiaru zasiłku. Jeżeli jednak pracownik jest nieobecny w pracy z powodu korzystania z urlopu wypoczynkowego, dni tego urlopu należy traktować jak przepracowane.