Kwoty wolne od potrąceń z zasiłków finansowanych przez budżet państwa (chorobowych, macierzyńskich, opiekuńczych) oraz świadczenia rehabilitacyjnego wzrosły od 1 marca 2021 r. Zostały zwaloryzowane kwotowo jak w poprzednim roku rozliczeniowym trwającym do 28 lutego 2021 r. Płatnicy zasiłków ustalają wysokość potrąceń z zasiłków z zastosowaniem dotychczasowych granic, które nie uległy zmianie.
Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest wliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika, przysługującego za czas faktycznie przepracowany. Oznacza to, że zatrudniony nie zachowuje
Osobie uprawnionej do świadczeń chorobowych i z tytułu macierzyństwa w czasie obniżenia wymiaru czasu pracy lub zmiany w sposób niekorzystny warunków jej zatrudnienia z powodu epidemii płatnik zasiłków powinien ustalić podstawę wymiaru ww. świadczeń zgodnie z ustawą covidową. Nie należy w tym przypadku stosować art. 40 ustawy zasiłkowej. Zatem przy zmianie etatu podstawa zasiłkowa nie jest ustalana
Jeżeli w okresie wcześniej pobieranego zasiłku np. chorobowego pracownikowi obniżono wymiar czasu pracy z powodu COVID-19 oraz między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy albo była ona krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, ma on prawo do wyrównania zasiłku. Przed zmianą przepisów w takich przypadkach pracownicy otrzymywali zasiłki ustalone od nowego wymiaru czasu pracy
Każdy płatnik składek musi ustalić na 30 listopada 2020 r., ile osób zgłasza do ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli na ten dzień płatnik zgłosi do tego ubezpieczenia co najmniej 21 osób, w 2021 r. będzie wypłacał zasiłki (chorobowe, opiekuńcze, macierzyńskie, wyrównawcze oraz świadczenia rehabilitacyjne). Jeśli natomiast liczba ubezpieczonych okaże się mniejsza od 21, wówczas zasiłki od przyszłego roku
Wynagrodzenie chorobowe i zasiłek z ubezpieczenia społecznego przysługują ubezpieczonym objętym ubezpieczeniem chorobowym zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie. Do tej grupy ubezpieczonych zaliczane są również osoby posiadające uprawnienia emerytalne lub rentowe. Osobom tym nie przysługują jednak świadczenia chorobowe m.in. po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego. Emeryt lub rencista nie otrzyma
Pracodawca ma obowiązek sporządzenia i przechowywania dokumentacji dotyczącej świadczenia rehabilitacyjnego oraz, na prośbę pracownika, do przekazania wniosku o to świadczenie do ZUS. Kompletną dokumentację należy złożyć do ZUS co najmniej na 6 tygodni przed zakończeniem okresu zasiłkowego.
W razie zmiany wymiaru czasu pracy podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy. Warunkiem ustalenia nowej podstawy jest, aby zmiana etatu nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub w okresie maksymalnie 12 miesięcy poprzedzających tę niezdolność. Zasada ta dotyczy również m.in. zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego.
Od 21 czerwca 2020 r. pracownicy, którzy po 15 marca 2020 r. utracili źródło zarobkowania w związku kryzysem wywołanym przez COVID-19, mogą ubiegać się o świadczenie pomocowe wypłacane przez ZUS. Świadczenie to przeznaczone jest tylko dla byłych pracowników. Nie obejmuje osób świadczących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, takich jak umowy zlecenia, o świadczenie usług czy też umowy o dzieło.
Płatnicy składek będący płatnikami zasiłków często mają wątpliwości związane z ustalaniem prawa do zasiłków i ich wysokości. Przepisy nie rozstrzygają bowiem wprost wielu zagadnień z tym związanych. Dodatkową trudnością w stosowaniu regulacji ustawy zasiłkowej jest brak jednolitości interpretacyjnej. W opracowaniu zwrócono uwagę na nietypowe przypadki, jakie pojawiają się w praktyce płatników składek
Walka z rozprzestrzenianiem się koronawirusa wymaga zmian organizacyjnych również od pracodawców. Powinni oni przede wszystkim podjąć działania w obszarze organizacji miejsca pracy oraz zapewnienia pracownikom odpowiednich warunków bezpieczeństwa i higieny pracy. Praca w zakładach pracy podlega również ograniczeniom wskazanym w rozporządzeniu w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i
Od 1 marca 2020 r. obowiązują wyższe kwoty wolne od potrąceń z zasiłków (chorobowych, macierzyńskich, opiekuńczych) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Zostały one zwaloryzowane kwotowo jak w poprzednim roku rozliczeniowym trwającym do 29 lutego 2020 r. Płatnicy zasiłków ustalają wysokość potrąceń z zasiłków z zastosowaniem dotychczasowych granic, które nie uległy zmianie.
Pracodawcy mają wiele obowiązków związanych z wypłatą ubezpieczonym świadczeń przysługujących z tytułu niezdolności do pracy. Muszą ustalić ich rodzaj, wysokość, a następnie zrealizować wypłatę z tego tytułu. W tym celu gromadzą i opracowywują dokumentację pozwalającą na prawidłowe wywiązywanie się z tej powinności. Ponadto są zobowiązani przestrzegać ustalonych limitów okresów, za które ubezpieczonemu
Kontrolę prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich przez osoby ubezpieczone mogą przeprowadzać płatnicy zasiłków (pracodawcy, zleceniodawcy) lub ZUS (z wyłączeniem okresu, za który ubezpieczonemu przysługuje wynagrodzenie chorobowe). Weryfikacja sposobu wykorzystania przez ubezpieczonego zwolnienia lekarskiego powinna dotyczyć dwóch aspektów: czy w czasie niezdolności do pracy ubezpieczony
Od stycznia 2019 r. ZUS kieruje do płatników zasiłków pisma, w których zobowiązuje ich do przeprowadzania kontroli zwolnień lekarskich za które ubezpieczonym przysługują zasiłki chorobowe, opiekuńcze lub świadczenie rehabilitacyjne. Do przekazywania informacji o wynikach kontroli służy formularz dołączony do ww. pisma, który należy przesyłać w cyklach miesięcznych do wskazanej komórki ZUS. Taka kontrola
Każdy płatnik składek musi ustalić na 30 listopada 2018 r., ile osób zgłasza do ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli na ten dzień płatnik będzie zgłaszał do tego ubezpieczenia co najmniej 21 osób, w 2019 r. będzie wypłacał zasiłki (chorobowe, opiekuńcze, macierzyńskie, wyrównawcze oraz świadczenia rehabilitacyjne). Jeśli natomiast liczba ubezpieczonych będzie mniejsza od 21 wówczas zasiłki od przyszłego
Ustawa o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej, która weszła w życie 25 listopada 2018 r., wprowadza nowe rozwiązania dotyczące m.in. ustalania prawa do świadczeń chorobowych dla pracowników po śmierci przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną. Pracownik, co do zasady, nie zachowa prawa do zasiłku z ubezpieczenia społecznego za okresy przypadające od dnia śmierci pracodawcy do dnia wygaśnięcia