Przepis umożliwiający wytoczenie agencji pracy tymczasowej powództwa przez pracownika tymczasowego wyłącznie przed sąd pracy właściwy dla siedziby agencji jest niekonstytucyjny. Tak orzekł Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 22 marca 2017 r. (sygn. akt P 121/15, Dz.U. z 2017 r. poz. 658).

Od 1 stycznia 2016 r. dwukrotnie wzrosły minimalne stawki za czynności radców prawnych i adwokatów, a także stawka opłaty maksymalnej, jaką może uzyskać nieopłacony pełnomocnik z urzędu w sprawach sądowych z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Zmiana oznacza wyższe koszty dla strony przegrywającej proces.

Roszczenia ze stosunku pracy, co do zasady, przedawniają się po upływie 3 lat od dnia, w którym stały się wymagalne. Przedawnienie roszczenia powoduje, że wprawdzie nie można mówić o jego wygaśnięciu, ale jego skuteczne dochodzenie zarówno przez pracownika, jak i przez pracodawcę może być bardzo utrudnione, a nawet niemożliwe.

Większość roszczeń ze stosunku pracy przedawnia się, co do zasady, z upływem 3 lat od dnia, w którym stały się wymagalne. Upływ terminu przedawnienia powoduje, że roszczenie nie może być dochodzone przed sądem, chyba że dłużnik (pracodawca lub pracownik) zrzeknie się przedawnienia.

Podstawowym obowiązkiem pracodawcy jest wypłata wynagrodzenia za pracę, w tym dodatkowych składników, do których pracownik nabył prawo. Nie wypłacając bez usprawiedliwionej przyczyny nawet części wynagrodzenia lub bezpodstawnie je obniżając pracodawca narusza w ciężki sposób swoje podstawowe obowiązki. Takie postępowanie pracodawcy jest zagrożone karą grzywny w wysokości od 1 tys. zł do 30 tys. zł.