Od 1 stycznia 2017 r. ustawa o minimalnym wynagrodzeniu za pracę utraciła charakter aktu prawnego obejmującego sprawy wyłącznie z zakresu prawa pracy i weszła w obszar dotychczas regulowany przez przepisy Kodeksu cywilnego. W wyniku tych zmian na podmioty zatrudniające zleceniobiorców i samozatrudnionych został nałożony przede wszystkim obowiązek zapewnienia tym osobom minimalnej stawki godzinowej.

Od 1 stycznia 2017 r. pracodawcy muszą stosować minimalną stawkę godzinową w stosunku do umów zlecenia i umów o świadczenie usług. Wynosi ona 13 zł brutto za godzinę. Jeśli wysokość wynagrodzenia nie zapewnia tego minimum, wówczas osobie realizującej umowę przysługuje wynagrodzenie obliczone z uwzględnieniem gwarantowanej ustawowo stawki.

Zmiany związane z wprowadzeniem od 1 stycznia 2017 r. minimalnej stawki godzinowej w umowach zlecenia i o świadczenie usług powodują wiele pytań i wątpliwości. Znaczna część zleceniodawców błędnie przyjmuje, że nowelizacja polega jedynie na konieczności zapewnienia najniższej kwoty za godzinę pracy. Tymczasem zmiany przewidują także obowiązek prowadzenia dokumentacji dotyczącej czasu pracy i comiesięcznej

Zatrudniamy zleceniobiorców na umowy dłuższe niż 1 miesiąc. Zdarza się, że w niektórych miesiącach trwania umowy osoby te nie wykonują pracy. Dodatkowo obieg dokumentów związanych z wypłatą wynagrodzeń za wykonywanie zlecenia zajmuje w naszej firmie dużo czasu i może się zdarzyć, że zleceniobiorca nie otrzyma pensji raz w miesiącu. Czy po zmianach od 1 stycznia 2017 r. w zakresie zapewnienia zleceniobiorcom

Od 1 stycznia 2017 r. do osób fizycznych przyjmujących zlecenie oraz świadczących usługi jednoosobowo w ramach samozatrudnienia należy stosować minimalną stawkę za godzinę pracy. Godzinowa stawka minimalna będzie miała zastosowanie do każdej tego rodzaju umowy zlecenia, niezależnie od sposobu ustalania wynagrodzenia przez jej strony, tj. godzinowego, dziennego, tygodniowego czy miesięcznego. Przy założeniu

Świadczymy usługi kserograficzne. Jesteśmy z tego tytułu podatnikami VAT. Na podstawie art. 201 ustawy o prawie autorskim przekazujemy opłaty na rzecz twórców wskazanym w ustawie stowarzyszeniom, które następnie rozdysponowują te kwoty. Obecnie rozliczenie ze stowarzyszeniem polega na wykazaniu wysokości opłaty i naliczeniu od niej podatku od towarów i usług, po czym stowarzyszenie wystawia i przesyła

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności przedsiębiorstwa jest dostarczanie różnego rodzaju towarów do sklepów spożywczych. Umowy, które spółka zawiera ze swoimi dostawcami, skonstruowane są w taki sposób, że w razie nieuzasadnionej zwłoki w dostawie towarów kontrahent jest zobowiązany do opłacenia kary umownej. Czy nałożenie kary umownej

Opłaty za użytkowanie wieczyste a VAT - interpretacja Ministra Finansów