Zdaniem ZUS wypłata premii rocznej nie powoduje przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli przerwa pomiędzy niezdolnościami do pracy była krótsza niż miesiąc kalendarzowy. W takim przypadku należy przyjąć podstawę wymiaru zasiłku właściwą dla poprzedniej niezdolności do pracy (przypadającej przed przerwą nieprzekraczającą miesiąca).

Pracownik – żołnierz Wojsk Obrony Terytorialnej (WOT) powołany do rotacyjnej służby wojskowej – korzysta z urlopu bezpłatnego udzielanego przez pracodawcę na podstawie przepisów szczególnych. Zdarza się, że w trakcie takiego urlopu występuje niezdolność do pracy spowodowana chorobą. Podczas urlopu bezpłatnego pracownik nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, w tym chorobowemu, co wyklucza

Płatnik zasiłków może otworzyć ubezpieczonemu nowy okres zasiłkowy, jeżeli pomiędzy okresami czasowej niezdolności do pracy wystąpi przerwa dłuższa niż 60 dni. Zdarza się jednak, że dla ZUS przesądzający jest dzień wystawienia zwolnienia lekarskiego, a nie data rozpoczynająca niezdolność do pracy określona przez lekarza. Jeśli zatem te dwie daty nie pokrywają się (różnica 1 dnia), to może się okazać

W 2024 r. pojawił się szereg projektów nowelizacji przepisów w zakresie podatków, ubezpieczeń społecznych, prawa pracy i prawa gospodarczego, które w założeniach projektodawców miały wejść w życie w 2025 r. Niestety projekty te nie zostały zrealizowane i nie weszły w życie 1 stycznia 2025 r. Przypominamy, czego dotyczyły te projekty, oraz informujemy, na jakim etapie się one znajdują.

Pracownik młodociany przebywał na zwolnieniu lekarskim od 16 września do 15 października 2024 r. Natomiast 16 października br. zdał egzamin czeladniczy, co spowodowało, że od 17 października 2024 r. jego umowa przekształciła się w umowę na czas nieokreślony, ale z wynagrodzeniem w kwocie minimalnej płacy. Od 18 października do 30 listopada 2024 r. pracownik przebywa na zwolnieniu lekarskim. Jak należy

Pracownik 30 października 2024 r. rozwiązał umowę o pracę za porozumieniem stron, gdyż przechodził na emeryturę. Kolejną umowę zawarliśmy z nim od 6 listopada br. W grudniu 2024 r. pracownik zachorował. W jaki sposób powinniśmy mu ustalić podstawę wymiaru zasiłku – z 12 miesięcy sprzed choroby czy z ostatniej umowy?

Uzyskanie prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia wiąże się ze spełnieniem określonych warunków, m.in. niezdolność do pracy musi trwać co do zasady co najmniej 30 dni i powstać nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego. Zdarzają się jednak przypadki, gdy spełnienie tych warunków nie gwarantuje ubezpieczonemu prawa do świadczenia po ustaniu zatrudnienia.

Kalendarium wydarzeń luty 2024 r.

Podstawa wymiaru świadczeń chorobowych i z tytułu macierzyństwa, która jest ustalana od minimalnego wynagrodzenia za pracę lub jego części odpowiednio w przypadku pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy albo na część etatu, od 1 stycznia 2023 r. wymaga przeliczenia z uwzględnieniem wyższej kwoty minimalnej płacy. Ponownie podstawa ta wzrośnie od 1 lipca 2023 r.

Nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez zatrudnione osoby stanowią przychód, od którego są należne składki ubezpieczeniowe. Wartość niektórych z nich, po spełnieniu określonych warunków, może być zwolniona z tych składek. Aby uzyskać w tym zakresie oszczędności, niezbędna jest prawidłowa interpretacja przepisów, które wyłączają określony przychód z oskładkowania.

Kwarantanna polega na odosobnieniu osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się choroby niebezpiecznej i wysoce zakaźnej, do jakiej zaliczany jest COVID-19. Za okres kwarantanny pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy w wysokości 80% wynagrodzenia. Jeśli pracownik podczas kwarantanny pracował zdalnie, wówczas przysługuje mu wynagrodzenie

W okresie pandemii koronawirusa płatnicy składek często mają problem z prawidłowym rozliczeniem wynagrodzeń oraz świadczeń chorobowych w okresie kwarantanny lub izolacji. Nie wiedzą także, czy w tych okresach pracownicy mogą świadczyć pracę i jakie należności im się wówczas należą. Przepisy w tym zakresie ciągle się zmieniają, stąd nie trudno o popełnienie błędu.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest wliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika, przysługującego za czas faktycznie przepracowany. Oznacza to, że zatrudniony nie zachowuje

Osoby ubezpieczone będące m.in. pracownikami czy zleceniobiorcami odbywające obowiązkową kwarantannę mogą za zgodą podmiotów je zatrudniających wykonywać w tym okresie pracę w trybie zdalnym. Wówczas za ten czas mają prawo do wynagrodzenia za pracę. W przeciwnym wypadku, jeżeli objęte są ubezpieczeniem chorobowym, otrzymają świadczenie chorobowe. Pracy nie mogą świadczyć, nawet za zgodą zatrudniającego

Od 21 czerwca 2020 r. pracownicy, którzy po 15 marca 2020 r. utracili źródło zarobkowania w związku kryzysem wywołanym przez COVID-19, mogą ubiegać się o świadczenie pomocowe wypłacane przez ZUS. Świadczenie to przeznaczone jest tylko dla byłych pracowników. Nie obejmuje osób świadczących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, takich jak umowy zlecenia, o świadczenie usług czy też umowy o dzieło.

16 maja 2020 r. weszły w życie przepisy tzw. tarczy antykryzysowej 3.0. Jest to kolejna modyfikacja tarczy antykryzysowej wprowadzającej szczególne rozwiązania prawne łagodzące skutki ekonomiczne epidemii COVID-19. W publikacji przedstawiamy, jakie rozwiązania zostały wprowadzone tarczą 3.0.

Możliwość objęcia wsparciem firm zatrudniających od 10 do 49 osób w postaci zwolnienia w wysokości 50% składek ZUS za okres od marca do maja 2020 r. oraz prawo do ponownego przyznania świadczenia postojowego, ale nie więcej niż trzykrotnie - to najważniejsze rozwiązania, jakie wprowadza nowelizacja tarczy antykryzysowej.