Zasady obejmowania ubezpieczeniami społecznymi w Polsce określa ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych. Natomiast pierwszeństwo przed jej stosowaniem mają unijne przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, które obowiązek tych ubezpieczeń zasadniczo wiążą z krajem wykonywania pracy przez pracowników czy inne osoby ubezpieczone. Dotyczy to również obowiązków podatkowych pracodawcy

Polski przedsiębiorca może czasowo delegować swoich pracowników do wykonania określonych zadań w innych krajach UE, najczęściej w ramach kooperacji z partnerami zagranicznymi. Skierowanie do świadczenia pracy w innym kraju niż Polska nie może pozbawić takiego pracownika przywilejów przysługujących obywatelom-pracownikom państwa unijnego. Ochrona polskich pracowników przed dyskryminacją w tym zakresie

Praca zdalna może być wykonywana z obszaru znajdującego się poza Polską. Ustalenia w tym zakresie mogą nastąpić zarówno przy zawieraniu umowy o pracę, jak i w trakcie zatrudnienia. Jednak świadczenie pracy zdalnej spoza Polski może powodować komplikacje w obszarze prawa imigracyjnego, ubezpieczeń społecznych, rozliczeń podatkowych, a także RODO. Ponadto transgraniczna praca zdalna pozbawia pracodawcę

Pracownikowi, który zostaje wysłany do pracy za granicę, nie przysługują takie należności, jak zwrot kosztów noclegów, diety czy ryczałty za lokalne przejazdy. Podlega on jako pracownik delegowany szczególnym zasadom w zakresie ubezpieczeń społecznych oraz rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Aby wypełnić obowiązki z tym związane, pracodawca musi prawidłowo ustalić właściwość

PROBLEM Pracownik został oddelegowany do pracy w Wielkiej Brytanii od 5 kwietnia 2017 r. do 31 lipca 2017 r., pozostając przez cały ten okres objętym ubezpieczeniami w ZUS. Załóżmy, że w kwietniu wypracował następujące wynagrodzenie: - za czas pracy w Polsce: 514,48 zł brutto, - za czas pracy za granicą: 1224 GBP, co wynika z przeliczenia: 170 godz. pracy x 7,2 GBP stawki godzinowej zapisanej w umowie

Jesteśmy firmą transportową prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Polski i zatrudniamy kierowców na umowę o pracę. Kierowcy wykonują na naszą rzecz usługi transportowe w Polsce oraz na terenie krajów europejskich. Miejscem pracy w umowach pracowników jest terytorium Polski. Czy w tej sytuacji kierowców należy traktować jak pracowników w podróży służbowej, czy jak oddelegowanych do pracy

Jesteśmy firmą handlującą częściami zamiennymi dla przemysłu ciężkiego. Oddelegowaliśmy pracowników budowlanych do naszego oddziału w celu przeprowadzenia tam remontu. Czy mamy prawo do odliczenia VAT z produktów spożywczych zakupionych w celu zapewnienia im wyżywienia? Czy występuje tu obowiązek zapłaty należnego VAT od nieodpłatnego przekazania towarów pracownikom? Czy wydatki te stanowią nasze koszty