Woda pobierana i sprzedawana przez spółkę gminom na cele zbiorowego zaopatrzenia ludności w wodę pitną kwalifikuje się do niższej stawki opłaty w myśl art. 272 ust. 2 oraz art. 274 pkt 4 Prawa wodnego na podstawie § 5 pkt 40 rozporządzenia.

Organ odwoławczy, utrzymując w mocy decyzję I instancji o warunkach zabudowy, nie odniósł się do wszystkich zarzutów faktycznych i prawnych podnoszonych w postępowaniu, co uzasadnia uchylenie tej decyzji. Zastosowanie art. 61 ust. 2 ustawy o planowaniu przestrzennym nie zwalnia od obowiązku pełnego rozpoznania zarzutów odwołania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje prawidłowość nałożenia kary przez organ na skarżącego za przewóz drogowy bez wymaganego zezwolenia i oddala skargę kasacyjną jako oczywiście bezzasadną, z uwagi na odpowiednie zastosowanie obowiązujących przepisów prawa i brak istotnych uchybień proceduralnych.

Sprzedaż hurtowa wód podziemnych gminom w celu realizacji zadań zbiorowego zaopatrzenia w wodę uznana została za spełniającą definicję art. 274 pkt 4 pr.wod. Stawki stosowane dla realizacji zadań własnych gmin są zasadnie obniżone.

Niższa stawka opłaty zmiennej za pobór wód podziemnych stosowana jest wyłącznie do wód przeznaczonych na realizację zadań własnych gmin w zakresie zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia, niezależnie od formalnego odbiorcy końcowego.

Odmowa wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji jest uzasadniona, jeżeli decyzja nie zawiera niejasności prawnych, a wnioski o wyjaśnienie nie mogą prowadzić do merytorycznych zmian w treści decyzji administracyjnej.

Decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, utrzymana w mocy przez Naczelny Sąd Administracyjny, prawidłowo nałożyła karę pieniężną na posiadacza zależnego lokalu z powodu obecności niezarejestrowanych automatów do gier. Nie doszło do przedawnienia zobowiązania, a procedura administracyjna była prawidłowo prowadzona.

Gmina, realizując inwestycję termomodernizacji Szkoły, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, gdyż wydatki te związane są jedynie z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu, co uniemożliwia zastosowanie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Automaty do gier wykorzystywane przez "T." Sp. z o.o. poza kasynem stanowiły gry hazardowe zgodnie z ustawą o grach hazardowych, co uzasadniało wymierzenie kary pieniężnej bez potrzeby uzyskiwania dodatkowych koncesji.

Odmowa uchylenia ostatecznej decyzji odmawiającej zwrotu wywłaszczonej nieruchomości jest uzasadniona, gdy cel wywłaszczenia został zrealizowany. Forma bezumownego użytkowania nie stanowi istotnej przesłanki wznowienia postępowania, jeśli nie wpływa na zrealizowanie celu wywłaszczenia.

W przypadku zbiegu uprawnień do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy oraz świadczenia pielęgnacyjnego, warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest zawieszenie pobierania renty, co wyklucza jednoczesne korzystanie z obu świadczeń socjalnych.

Zawieszenie rachunku w rejestrze Unii, ze względu na niewykonanie obowiązku rozliczenia emisji wpisuje się w kategorię czynności materialno-technicznych, a nie decyzji administracyjnych; art. 92a ustawy ETS stosuje się aktualnie do pozostających nierozliczonych wielkości emisji.

Wydatki na parkingi i autostrady, ponoszone w ramach podróży służbowej przez użytkowników prywatnych samochodów na rzecz podatnika, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w zakresie przekraczającym ustalony limit kilometrówki, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) Ustawy o CIT.