Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, uchwalony w granicach władztwa planistycznego gminy, może zawierać legalne definicje pojęć, o ile zgodne są one z obowiązującym prawem w chwili jego uchwalania oraz nie naruszają zasad tworzenia przepisów prawnych.

Brak alternatywnych rozwiązań dla realizacji inwestycji i nadrzędny interes publiczny uzasadniają odstępstwo od zakazów ochrony przyrody.

W przypadku świadczenia usług wodnych w ramach realizacji zadań własnych gmin, wysokość stawek opłat zmiennych za pobór wód podziemnych powinna być ustalana w oparciu o cel ich wykorzystania - realizacja zadań własnych gminy w zakresie zaopatrzenia ludności w wodę pitną uprawnia do obniżenia stawek opłat.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że organizowanie gier na automatach bez koncesji stanowi naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych, a dotychczasowe ustalenia dowodowe w sposób wystarczający potwierdzają zasadność nałożonej kary pieniężnej.

Nowa zabudowa na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, nawet o charakterze rekreacyjnym, jest niezgodna z Planem zarządzania ryzykiem powodziowym i uzasadnia odmowę udzielenia pozwolenia wodnoprawnego, mając na względzie zapobieganie zwiększaniu ryzyka powodziowego i ochronę interesu publicznego.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że decyzje organów podatkowych, skierowane do niewłaściwego podmiotu (syndyka), są nieważne. Syndyk nie zastępuje podatnika w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności za długi podatkowe powstałe przed ogłoszeniem upadłości byłego wspólnika spółki cywilnej.

Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, będący aktem wewnętrznego charakteru, nie wymaga waloru aktu prawa miejscowego, a proceduralne wady w jego przyjęciu, o ile nie wpływają na jego merytoryczną zgodność z prawem, nie skutkują jego nieważnością.

Gry hazardowe urządzone na automatach, które zawierają element losowości, podlegają rygorom ustawy o grach hazardowych, co nakłada obowiązek uzyskania koncesji. Skarga kasacyjna na niekorzyść organów administracji publicznej od decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za brak koncesji jest niezasadna, gdyż urządzenia wykorzystywane do gier posiadały cechy losowości.

Woda pobierana przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne w ramach zadań gminy, stanowi podmiot korzystający z obniżonych stawek opłat zmiennych, przy czym kluczowym jest cel poboru, a nie odbiorca końcowy. Organ winien uwzględniać różne cele poboru wody przy ustalaniu wysokości opłat.

Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając w granicach skargi kasacyjnej, oddala skargę, uznając, że decyzje administracyjne nie podlegają merytorycznej modyfikacji w trybie art. 113 § 2 k.p.a. Wyjaśnienie niejasności nie może prowadzić do zmiany decyzji.

Rozdrabnianie odpadów wielkogabarytowych, jako proces przetwarzania, uzasadnia zmianę klasyfikacji odpadów w katalogu odpadów zgodnie z art. 4 ustawy o odpadach. Proces ten wymaga właściwego zezwolenia, a brak jego uzyskania może skutkować potwierdzeniem słuszności zarządzeń pokontrolnych.

Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym cechowało się nieważnością z uwagi na pozbawienie stron prawa do obrony przez brak możliwości ich udziału, co wymaga ponownego rozpoznania sprawy przez sąd I instancji.