Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy zawieszają bieg terminów administracyjnych dla wszystkich cudzoziemców, co wyklucza bezczynność organu w rozpatrywaniu wniosku o pobyt rezydenta UE, niezależnie od tła konfliktu na Ukrainie. Bezczynność organu nie zachodzi, gdy terminy spraw uległy zawieszeniu.
Skarga kasacyjna G. sp. z o.o. odnośnie przedawnienia zobowiązań podatkowych za 2014 r. podlega oddaleniu, z uwagi na prawidłowo ustalone zawieszenie biegu terminu przedawnienia oraz brak skutecznego podważenia oceny dowodów przez Naczelny Sąd Administracyjny.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA i nakazuje ponowne rozpoznanie sprawy, wskazując na konieczność dokładnego przeanalizowania okoliczności zawieszenia przedawnienia zobowiązań podatkowych.
Art. 100c i 100d u.p.o.u. są przepisami ogólnymi, wyłączającymi możliwość przypisania bezczynności organu i związanej z nią odpowiedzialności w sprawach dot. cudzoziemców, niezależnie od związku z działaniami wojennymi w Ukrainie.
Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, dotyczące zawieszenia terminu załatwienia spraw cudzoziemców, mają zastosowanie uniwersalne, co wyłącza podstawy do zarzutów bezczynności wobec wojewodów w kontekście udzielania zezwoleń na pobyt stały.
Działania organów nadzoru budowlanego, polegające na wstrzymaniu robót budowlanych dorozumianych jako nielegalne bez zgłoszenia, muszą uwzględniać przepisy obowiązujące w czasie realizacji inwestycji; zasady retrospektywnego stosowania prawa budowlanego nie mogą prowadzić do samowolnego wstrzymania zgłoszenia, jeśli zasady zgłaszania nie były wymagane w momencie realizacji projektu.
Faktury wystawione przez M. Sp. z o.o. dla N. sp. z o.o. nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych, stąd nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Skarga kasacyjna oddalona.
Zaskarżone decyzje środowiskowe są zgodne z prawem, a zarzuty dotyczące naruszeń proceduralnych i merytorycznych są bezzasadne. Konsultacje społeczne oraz ocena wpływu inwestycji zostały przeprowadzone zgodnie z prawem i nie wykazano istotnych wad. Skarga kasacyjna została oddalona.
Decyzja administracyjna o pozwoleniu na budowę, wydana na podstawie decyzji o warunkach zabudowy, zachowuje moc prawną mimo uchwały nowego planu miejscowego. W postępowaniu wznowieniowym należy stosować stan prawny z datą decyzji pierwotnej.
Sprzedaż gotowego posiłku wraz z transportem nie spełnia kryteriów usługi cateringowej i powinna być traktowana jako dostawa towaru, podlegająca opodatkowaniu stawką VAT wynoszącą 8% według klasyfikacji w PKWiU jako usługi związane z wyżywieniem.
Dostawa pizzy P.G. wraz z przygotowaniem i dostawą do klienta stanowi usługi związane z wyżywieniem, klasyfikowane w PKWiU 56 i objęte stawką VAT 8%. Elementy nierozerwalne z dostawą pozwalają klasyfikować ją jako usługę, mimo fizycznej dostawy towaru.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok i decyzję, uznając, że samodzielny charakter działalności rolniczej prowadzonej przez małżonków w ramach gospodarstwa objętego wspólnością majątkową może skutkować odrębnym statusem podatkowym VAT.
Sprzedaż kanapek przez producenta w sklepach firmowych nie stanowi usługi gastronomicznej. Czynności takie jak doradzanie czy pakowanie nie są usługami wspomagającymi, a więc brak jest podstaw do klasyfikacji transakcji pod PKWiU 56 i opodatkowania VAT według stawki 8%.
Sprzedaż gotowych kanapek w sklepach firmowych nie stanowi złożonej usługi związanej z wyżywieniem podlegającej opodatkowaniu stawką VAT 8%, lecz dostawę towarów ze stawką VAT 5%, bez usług wspomagających ich bezpośrednią konsumpcję.
