Osoba zarządzająca transportem w przedsiębiorstwie ponosi odpowiedzialność za przestrzeganie wymogów prawnych dotyczących badań lekarskich i psychologicznych kierowców oraz wyposażenia ich w wypis z licencji, niezależnie od formy prawnej zatrudnienia kierowców.

Zgodnie z ustawą o transporcie drogowym, na osobie zarządzającej transportem w przedsiębiorstwie spoczywa odpowiedzialność za zapewnienie, by wszyscy kierowcy, niezależnie od formy zatrudnienia, posiadali aktualne badania lekarskie i psychologiczne oraz wymagane dokumenty umożliwiające wykonywanie przewozów.

Nałożenie kary pieniężnej za naruszenia przepisów o transporcie drogowym powinno być oparte na przepisach obowiązujących w chwili popełnienia naruszenia oraz dowody muszą być kompletne i rzetelne. Wykazanie okoliczności, które mogą zwolnić z odpowiedzialności za naruszenia, leży po stronie przewoźnika.

Przewóz osób samochodem osobowym przez przedsiębiorcę posiadającego licencję na krajowy transport drogowy uznaje się za przewóz okazjonalny, jeżeli nie spełnia wymogów konstrukcyjnych określonych w ustawie, co uzasadnia nałożenie kary administracyjnej, a przepisy nie stanowią przepisów technicznych wymagających notyfikacji KE.

Dozór kuratora w przypadku warunkowego zawieszenia kary jest obowiązkowy w odniesieniu do sprawcy, który popełnił przestępstwo z użyciem przemocy na szkodę osoby wspólnie zamieszkującej, niezależnie od późniejszych zmian okoliczności, takich jak śmierć pokrzywdzonej.

Dla wydania wyroku łącznego sąd musi uwzględnić wszystkie istotne okoliczności sprawy, w tym zmiany w statusie orzeczonych kar, a brak takiego uwzględnienia stanowi rażące naruszenie prawa materialnego.

Umorzenie zaległości podatkowych na podstawie art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej możliwe jest jedynie w sytuacji, gdy organ podatkowy stwierdzi wystąpienie jednej z przesłanek – ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego. Stwierdzenie tych przesłanek otwiera możliwość rozważenia zakresu zastosowania ulgi, lecz nie oznacza automatycznego jej przyznania.