W związku z faktem, że w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do darowizny środków pieniężnych, tylko prawa majątkowego zwolnienia z długu, to po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek udokumentowania nabycia, o którym to obowiązku mowa w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Opodatkowanie należności dokonanej przez najemcę stanowiącej karę umowną.
Sprzedaż przez Wnioskodawcę w 2020 r. nieruchomości, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, gdyż odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku 2014, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości do wspólnego majątku małżonków. W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu jak też składania deklaracji
W sytuacji, kiedy Wnioskodawca nabywał/będzie nabywał wierzytelności w drodze umowy sprzedaży, nieistotne, czy dana umowa jest lub będzie częścią większej całości, jaką jest umowa sekurytyzacyjna/umowa o sekurytyzację czy też będzie stanowiło cesję lub przelew wierzytelności, nabycie tejże wierzytelności na warunkach odpowiadających umowie sprzedaży co do zasady podlegało lub będzie podlegało opodatkowaniu
Wskazane we wniosku wydatki dotyczące podatku od nieruchomości, czynszu, energii elektrycznej, gazu, wody, Internetu na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności, o ile zostaną właściwie udokumentowane.
Grunty leśne, nad którymi przebiegają linie elektroenergetyczne, są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie przesyłu energii przez przedsiębiorstwo energetyczne, co skutkuje ich opodatkowaniem podatkiem od nieruchomości, a konstatacji takiej nie stoi na przeszkodzie możliwość prowadzenia na tych gruntach, w ograniczonym zakresie, określonych czynności w ramach działalności leśnej
Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostaje w sprzeczności z brzmieniem art. 17 ust. 3 u.ś.r., który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu o jakiekolwiek przesłanki.