Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalania proporcji, o której mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozliczania pośrednich kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, tj. wydatków administracyjnych, na zakup usług księgowych i prawnych, obliczenia proporcji i rozliczania kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb ustalenia wysokości

sposób ustalania proporcji, o której mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozliczanie pośrednich kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, tj. wydatków administracyjnych, na zakup usług księgowych i prawnych, obliczenie proporcji i rozliczania kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb ustalenia wysokości zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych

1. Postanowienie sprzeczne z dobrymi obyczajami, które rażąco narusza interesy strony umowy, wydaje się z założenia sprzeczne również z zasadami współżycia społecznego, a w związku z tym można nawet sformułować tezę, zgodnie z którą w zakresie sankcji art. 3851 k.c. stanowi przepis szczególny w stosunku do art. 58 § 2 k.c. 2. Za rażąco wygórowaną nie można uznać kary w wysokości, która ma skłaniać

Chcąc zagwarantować stronie wybór, o którym mowa w art. 27 ust 5 u.ś.r., nie zachodzi konieczność rezygnacji z przyznanego już świadczenia przed otrzymaniem zapewnienia organu, że drugie z tych świadczeń rzeczywiście zostanie przyznane. Kierując się zasadami zawartymi w przepisach art. 7, art. 8 i art. 9 k.p.a., organ powinien w pierwszej kolejności wyjaśnić, czy strona spełnia pozostałe przesłanki