Podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Aby zatem stwierdzić, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej przedmiotową transakcję, należy zbadać czy nie

w zakresie procedury przechowywania w formie elektronicznej otrzymanych papierowych faktur zakupowych, niszczenia wersji papierowych tych faktur oraz prawa do odliczenia podatku na podstawie faktur przechowywanych w formie elektronicznej

w zakresie braku obowiązku odprowadzenia podatku z tytułu licytacyjnej sprzedaży nieruchomości

w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania

w zakresie obowiązku podawania danych adresowych nieruchomości będących przedmiotem umów leasingu operacyjnego i finansowego

w zakresie uznania czynności darowizny udziału w znaku towarowym za usługę podlegającą opodatkowaniu oraz ustalenia podstawy opodatkowania

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z budową wodociągu.

W doktrynie prawa podkreśla się, że Wspólnotowy Kodeks Celny normatywnie uzasadnia i przesądza o konieczności jednolitego stosowania regulacji celnych, co stanowi jedynie jeden z elementów szerszej problematyki interpretacji europejskich przepisów prawnych. W tej mierze, nie można tracić z pola widzenia i tego aspektu analizowanego zagadnienia, który wiąże się z nakazem uwzględniania w procesie wykładni

W doktrynie prawa podkreśla się, że Wspólnotowy Kodeks Celny normatywnie uzasadnia i przesądza o konieczności jednolitego stosowania regulacji celnych, co stanowi jedynie jeden z elementów szerszej problematyki interpretacji europejskich przepisów prawnych. W tej mierze, nie można tracić z pola widzenia i tego aspektu analizowanego zagadnienia, który wiąże się z nakazem uwzględniania w procesie wykładni

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak i w doktrynie prawa podkreśla się, że przedmiotem skargi na bezczynność nie jest określony akt lub czynność organu, lecz ich brak, w sytuacji gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie.