Czy czynsz inicjalny, czynsz zerowy i opłata wstępna stanowią koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Czy w związku z zawarciem i wykonaniem umowy dotyczącej przedstawionej w zdarzeniu przyszłym struktury cash poolingu, na Spółce spoczywał będzie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Czy wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu, w części stanowiącej odszkodowanie należne właścicielowi nieruchomości za zmniejszenie jej wartości związane z istniejącą na niej infrastrukturą przesyłową, podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 3 lub 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Obowiązki wynikające z art. 26a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Oddalenie skargi kasacyjnej jest następstwem uznania jej przez sąd za bezzasadną. Skarga kasacyjna jest bezzasadna także wówczas gdy samo orzeczenie jest zgodne z prawem, a błędne jest jedynie jego uzasadnienie. Dotyczy to również przypadku, kiedy uzasadnienie prawidłowego orzeczenia jest błędne tylko w części.

W orzecznictwie przyjmuje się, że aby organ mógł stwierdzić, że brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku o umorzenie składek, konieczna jest ocena sytuacji materialnej wnioskodawcy z uwzględnieniem jego dochodu i wydatków i ustalenie, że opłacenie składek nie pozbawiłoby go i jego rodziny możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych. Do niezbędnych potrzeb zobowiązanego należy zaliczyć również

W myśl poglądów literatury przedmiotu rozstrzygnięcie oznacza, że sąd nie może uczynić przedmiotem rozpoznania legalności innej sprawy administracyjnej niż ta, w której wniesiono skargę. Na tle komentowanego przepisu szczególnego znaczenia nabiera zagadnienie tożsamości sprawy administracyjnej. Należy w związku z tym zauważyć, że zgodnie z powszechnym stanowiskiem doktryny na sprawę administracyjną

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć wadliwe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie nieprawidłowej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.

W doktrynie trafnie wskazuje się, że w przypadku gdy organ odwoławczy uchylił zaskarżoną decyzję w części, może orzec co do istoty sprawy tylko w tej części, jeżeli zaś uchylił zaskarżoną decyzję w całości, to nie może orzec co do istoty sprawy w części, a w pozostałej przekazać sprawę do rozpoznania organowi pierwszej instancji. Organ odwoławczy nie jest natomiast obowiązany, a jedynie uprawniony,