Wadliwość uzasadnienia wyroku sądu administracyjnego niższej instancji, co stanowi istotę zarzutu kasacyjnego w tej sprawie, może stanowić jak wielokrotnie podnosi się w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego usprawiedliwioną podstawę kasacyjną naruszenia przepisów postępowania, gdy uzasadnienie to utrudnia lub wręcz uniemożliwia kasacyjną kontrolę orzeczenia, co ma miejsce gdy nie ma możliwości

Uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera wszystkie elementy wymagane od wyroku. Przedstawia bowiem stan sprawy, zarzuty podniesione w skardze, podstawę prawną rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienie. Ponadto ta część uzasadnienia wyroku sądu administracyjnego, co wymaga podkreślenia, nie powinna łączyć się z oceną pod względem zgodności z prawem rozstrzygnięcia, gdyż temu celowi służą inne przepisy.

W utrwalonym orzecznictwie sądów administracyjnych przesądzono jednoznacznie, że krąg stron postępowania dotyczącego samowoli budowlanej ustala się na podstawie art. 28 K.p.a., zgodnie z którym stroną jest każdy czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

Przyjmuje się, że w sytuacji oparcia skargi kasacyjnej na obydwu podstawach ustawowych w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlegają zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania. Dopiero po przesądzeniu, że stan faktyczny przyjęty przez sąd w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo nie został skutecznie podważony, można przejść do skontrolowania subsumcji danego stanu faktycznego pod zastosowany

Sprawa samowoli budowlanej oraz zróżnicowanie następstw prawnych samowoli budowlanej nie daje podstaw do wyprowadzenia, że przyjęta w przepisach prawa dopuszczalność wyprowadzenia ze stanu samowoli budowlanej legalizacji, daje podstawy do wyprowadzenia dwóch odrębnych przedmiotowo spraw, a tym samym pomimo wyprowadzenia konsekwencji prawnej samowoli budowlanej w obowiązującej w obrocie prawnym decyzji