Nabycie przez funkcjonariusza Służby Więziennej w służbie stałej prawa własności lokalu lub domu w miejscowości pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej, odpowiadającego co najmniej przysługującej temu funkcjonariuszowi powierzchni mieszkalnej zgodnie z ustawą o Służbie Więziennej, po złożeniu wniosku o przyznanie pomocy finansowej na uzyskanie tegoż lokalu lub domu w trybie art. 184 ust. 1 ustawy

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, z powyższych przepisów wynika jednoznacznie, że przesłanką żądania zwrotu środków nie jest każde naruszenie prawa wspólnotowego, lecz tylko takie, które może zostać określone jako nieprawidłowość, tzn. powodujące lub mogące spowodować szkodę w budżecie Unii Europejskiej. Tego rodzaju okoliczność powinna zostać niewątpliwie wykazana przez organ w decyzji nakazującej

Początkowo w większości orzeczeń rygorystycznie przyjmowano, że oświadczenie, aby mogło być podstawą stosowania preferencyjnej stawki podatku akcyzowego, musiało zawierać wszystkie dane wymagane przepisami prawa, a zarazem musiało być rzetelne, tj. zawierać dane zgodne z rzeczywistością.Następnie w orzecznictwie pojawiły się poglądy, że braki w oświadczeniach nie zawsze muszą wykluczać obniżenie stawki

W sytuacji kiedy po wydaniu wyroku przez wojewódzki sąd administracyjny zapadnie orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej prezentujące inną wykładnię przepisów unijnych niż przyjmowana w orzecznictwie sądów krajowych, które to przepisy miały zastosowanie do skarżącej kasacyjnie strony, wyrok ten powinien uwzględnić w swoim orzeczeniu Naczelny Sąd Administracyjny, niezależnie od podstaw

Związanie podstawami skargi kasacyjnej polega na tym, że wskazanie przez stronę skarżącą naruszenia konkretnego przepisu prawa materialnego, czy też procesowego, określa zakres kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. Innymi słowy, postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wszczęte skargą kasacyjną nie polega więc na ponownym rozpoznaniu sprawy w jej całokształcie, lecz na odniesieniu

Przedmiotem postępowania zwykłego jest sprawa administracyjna materialna, zaś przedmiotem postępowania nadzwyczajnego jest sprawa administracyjna procesowa. Niewątpliwie sprawy prowadzone w trybie nadzwyczajnym i wydawane w ich następstwie rozstrzygnięcia są bezpośrednio powiązane ze sprawą materialną, ponieważ przesądzają o obowiązywaniu w obiegu prawnym decyzji rozstrzygającej sprawę administracyjną

Wadliwość uzasadnienia może stanowić usprawiedliwioną podstawę kasacyjną naruszenia przepisów postępowania, gdy uzasadnienie nie pozwala na kasacyjną kontrolę orzeczenia. W takim wypadku wadliwość uzasadnienia może być uznana za naruszenie przepisów postępowania które mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Uzasadnienie zaskarżonego wyroku, zadaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego pozwala na kasacyjną

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego pod pojęciem "nowego typu" pojazdów, przedmiotu ich wyposażenia i części należy rozumieć pojazdy, przedmioty ich wyposażenia i części - nowe - w stosunku do tych, które posiadają uprzednio uzyskane już stosowne świadectwa homologacji. Tylko taka interpretacja odpowiada celowi wprowadzenia wymogu posiadania przez producenta homologacji tzn. celowi szeroko rozumianego

Skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie. Z uwagi na charakter sprawy oraz sposób sformułowania zarzutów skargi kasacyjnej punktem wyjścia należało uczynić przepisy prawa materialnego będące podstawą orzekania przez organy administracji, gdyż zarzuty naruszenia przepisów postępowania stanowią w istocie konsekwencję naruszenia przepisów materialnoprawnych.

W sytuacji oparcia skargi kasacyjnej na obydwu podstawach ustawowych w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlegają zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania. Dopiero bowiem po przesądzeniu, że stan faktyczny przyjęty przez sąd w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo nie został skutecznie podważony, można przejść do skontrolowania subsumcji danego stanu faktycznego pod zastosowany przez sąd

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postaci naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne jej rozumienie, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego