1. Okoliczność, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie uzyskiwała przychodów z działalności gospodarczej, pozostaje bez znaczenia dla wykazania, że jest ona przedsiębiorcą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 ze zm.), skoro zawiązano ją w celu zarobkowym, została wpisana do rejestru przedsiębiorców

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niedędącą osobą prawną rzeczy i praw, w tym akcji (udziałów) spółek kapitałowych będących przedmiotem wkładu do tej spółki osobowej, zastosowanie znajduje art. 22 ust. 8a u.p.d.o.f.

W przypadku aportu wnoszonego do spółki jawnej jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje bowiem jedynie udziały. Są one zaś nie tylko surogatem uprawnień natury materialnej (nabycie prawa do udziału w zyskach i stratach spółki), ale przede wszystkim wyznacznikiem praw korporacyjnych (związanych z prowadzeniem

Teza 1. Racją normy zrekonstruowanej w drodze połączenia przepisów art. 78 § 3 pkt 3 oraz art. 78 § 4 Ordynacji podatkowej jest zapewnienie podatnikowi rekompensaty utraconych korzyści, które mógł by odnieść gdyby dysponował środkami pieniężnymi stanowiącymi równowartość nadpłaconego podatku. Teza 2. Treść normy nakazującej obliczać oprocentowanie nadpłaty wypływająca z przepisu art. 78 § 4 Ordynacji

Regulacja zawarta w art. 559 k.c. nie zezwala na stworzenie ogólnej reguły rozkładu ciężaru dowodu w odniesieniu do chwili powstania wad rzeczy i konieczne jest uwzględnienie każdorazowo okoliczności konkretnej sprawy.