W świetle art. 15 ust. 1, ust. 4, ust. 4d i ust. 4e u.p.d.o.p. warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wartości blatów stołowych jest ich likwidacja.

Art. 19 ust. 1 u.p.d.o.f. stosuje się odpowiednio do ustalenia wysokości przychodu z kapitałów pieniężnych, a nie kosztu jego uzyskania. Przepis ten umożliwia natomiast weryfikację przychodu podatnika w przypadku, gdy wartość wkładu odbiega od wartości nominalnej obejmowanych udziałów. Wówczas, pomimo że, co do zasady, przychodem jest wartość nominalna obejmowanych udziałów, organ może ustalić wartość

Zwrot wkładu wcześniej wniesionego nie może podlegać opodatkowaniu, opodatkowana może być najwyżej nadwyżka majątku, istniejąca w momencie likwidacji spółki, dotychczas nieopodatkowana stosownie do art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. u jej wspólnika. Przyrost majątku spółki osobowej, powstały w wyniku jej działalności jest bowiem przychodem z udziału w spółce niebędącej osobą prawną. Przychodami tymi są wszelkie

"Rażące naruszenie prawa" zachodzi nie tylko wtedy, gdy występuje oczywisty dysonans pomiędzy treścią przepisu a rozstrzygnięciem zawartym w decyzji, ale także wówczas, gdy organ wydał decyzję ostateczną na podstawie przepisu krajowego, który przez proste zestawienie pozostaje w oczywistej sprzeczności z prawem wspólnotowym.

1. W zakresie czynności zachowawczych (art. 9102 § 1 in fine k.p.c.) mieści się również uprawnienie wierzyciela egzekwującego do wytoczenia powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały zgromadzenia wspólników zagrażającej możliwości zaspokojenia z zajętych udziałów (akcji). Legitymacja do wytoczenia przedmiotowego powództwa wynika z art. 9102 § 1 in fine k.p.c. stanowiącego w tym zakresie przepis szczególny