Jakie zobowiązania podatkowe będą ciążyć na Wnioskodawcy w związku z wystąpieniem ze Spółki cywilnej i uzyskaniem z tego tytułu środków pieniężnych odpowiadających udziałowi w rynkowej wartości majątku Spółki cywilnej?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku przymusowego lub automatycznego umorzenia udziałów nie będą na Nim ciążyły żadne obowiązki w zakresie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a czynności umorzenia nie rodzą żadnych skutków na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?
Czy opisana zapłata za pomocą weksla własnego będzie stanowiła formę uregulowania zobowiązania w świetle art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych momencie wystawienia i przekazania weksla? Czy w dacie sprzedaży zakupionych uprzednio towarów i materiałów Spółce przysługiwać będzie prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot wynikających z faktur zakupu i nie będzie skutkować koniecznością
Instytucja interpretacji prawa podatkowego przewidziana w przepisach Ordynacji podatkowej dotyczy generalnie uprawnień i obowiązków podmiotów określonych przez przepisy prawa jako podatnicy, płatnicy, inkasenci (z wyjątkami podanymi wyżej, a niedotyczącymi rozpoznawanej sprawy) w sferze prawa podatkowego. Nie została ona utworzona dla podmiotów funkcjonujących poza ustawami podatkowymi do informowania
1. Opodatkowanie sprzedaży lokalu użytkowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. 2. Opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej. 3. Korekty podatku w związku ze sprzedażą lokalu użytkowego.
dot. prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od poniesionych w ramach projektów wydatków
Ustalenie prawidłowej stawki podatku VAT dla usług prywatnego nauczania.
Korekta podatku naliczonego od zapasów towarów handlowych w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego) do spółki cywilnej
Wbrew stanowisku strony skarżącej z art. 6 ust. 9 pkt 1 u.p.o.l. w powiązaniu z art. 21 § 2 i 3 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej nie można zasadnie wyprowadzić zakazu odrębnego deklarowania podatku od nieruchomości, należnego od poszczególnych przedmiotów opodatkowania. Nie można zasadnie wyprowadzić obowiązku organu podatkowego objęcia jedną decyzją z art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej wszystkich
Wyczerpanie złoża i rekultywacja gruntów nie stanowi względów technicznych, uniemożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej i nie daje podstaw do uznania gruntu rekultywowanego, za grunt pozostały w rozumieniu art.5 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Pojęcie "rażącego naruszenia prawa" zawarte w przepisie art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej należy łączyć z naruszeniem mającym oczywisty charakter, przejawiającym się w tym, że treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu. Istnienie tego rodzaju sprzeczności da się ustalić poprzez proste ich zestawienie, a więc wówczas, gdy dochodzi do przekroczenia prawa w sposób
Rażącego naruszenia prawa nie można utożsamiać z każdym naruszeniem prawa, a jedynie takim, które powoduje, że decyzja nim dotknięta wywołuje skutki prawne nie dające się pogodzić z wymaganiami praworządności.
Decyzję o zabezpieczeniu przyszłej należności podatkowej wydaje się na podstawie posiadanych danych co do wysokości podstawy opodatkowania (art. 33 § 4 Ordynacji podatkowej). Danymi takimi mogą być informacje zebrane w trakcie postępowania kontrolnego - niekoniecznie muszą być to dowody zebrane w trakcie postępowania podatkowego. O prawidłowości tego stanowiska świadczy usytuowanie art. 33 w dziale