1. Członek zarządu spółki z o.o. może być w każdym czasie odwołany uchwałą zgromadzenia wspólników, a więc nie jest potrzebne wskazanie przyczyny odwołania [art. 203 § 1 k.s.h.]. Odwołanie z tej funkcji powoduje niemożność zatrudniania danej osoby na tym stanowisku i uzasadnia decyzję o wypowiedzeniu łączącego strony stosunku pracy. 2. Z art. 210 § 1 k.s.h. wynika ogólna kompetencja rady nadzorczej

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest nie tylko zobowiązany, ale wręcz nie jest uprawniony do precyzowania za stronę zarzutów skargi kasacyjnej bądź do poszukiwania za nią naruszeń prawa, jakich mógł dopuścić się wojewódzki sąd administracyjny.

Skarżący kwestionował w tym miejscu nie kwalifikację prawną czynów, ale podważał zasadność poglądu, że zachowanie oskarżonego stanowiło więcej niż jeden czyn zabroniony; sygnalizował więc obrazę przepisu art. 12 k.k., chociaż wyraźnie nie wskazał, że ten właśnie przepis uważa za naruszony. Do tej kwestii Sąd odwoławczy w istocie się nie odniósł; ograniczył swoją wypowiedź do przytoczenia poglądów teoretycznie

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do żołnierzy pełniących wojskową służbę za granicą, o których mowa w art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Osoba obecna w miejscu, o którym mowa w art. 148 § 2 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa podejmuje się odebrać pismo (o czym świadczy jej podpis na zwrotnym potwierdzeniu odbioru), wykazując, że jest zatrudniona w tym miejscu przez adresata, przy czym wielokrotnie odbierała przesyłki do niego kierowane, nie może nasuwać zastrzeżeń jej upoważnienie do odbioru korespondencji.

Skarga kasacyjna jest szczególnym i wysoce sformalizowanym środkiem zaskarżenia a zatem należy w niej przytoczyć podstawy kasacyjne wraz z ich uzasadnieniem. Nie wystarczy ograniczenie się tylko do przytoczenia przepisu stanowiącego podstawę kasacji, konieczne jest także sprecyzowanie na czym takie naruszenie polegało.