Naczelny Sąd Administracyjny nie jest nie tylko zobowiązany, ale wręcz nie jest uprawniony do precyzowania za stronę zarzutów skargi kasacyjnej bądź do poszukiwania za nią naruszeń prawa, jakich mógł dopuścić się wojewódzki sąd administracyjny.
Czy w przypadku zbycia udziałów w celu umorzenia, nabytych w drodze darowizny, poboru zryczałtowanego podatku, zgodnie z art. 41 ust. 4 w związku z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka jako płatnik dokonuje od uzyskanego przez wspólnika dochodu, stanowiącego nadwyżkę przychodu otrzymanego z tytułu wypłaconego wynagrodzenia nad kosztem w wysokości rynkowej wartości
Przepis art. 151 P.p.s.a. mógłby być samoistnie naruszony wtedy, gdyby sąd administracyjny oddalił skargę na jego podstawie, stwierdzając zarazem naruszenie prawa uzasadniające uchylenie zaskarżonego aktu, albo gdyby uwzględnił skargę pomimo uznania, że nie ma ona usprawiedliwionych podstaw.
Wyłączenie "spółek cywilnych" z kręgu podmiotów mogących być uznanymi za "podmioty krajowe" w rozumieniu art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych naruszałoby ustanowioną w art. 84 Konstytucji zasadę powszechności opodatkowania.
Czy przedmiotowa transakcja jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych?
Czy aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej ZCP) dokonywany przez spółkę z o.o. do innej spółki z o.o. powoduje powstanie przychodu po stronie podmiotu wnoszącego aport w wysokości wartości nominalnej udziałów objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci ZCP?
Czy koszty dotyczące wniesienia aportem zorganizowanych części przedsiębiorstw, nałożone przepisami prawa (podatek od czynności prawnych, opłata notarialna, opłata rejestracyjna), jak również, tych których poniesienie wynika z woli udziałowców i związanych z szeroko rozumianą obsługą transakcji (koszty usług prawnych, księgowych i innych usług doradczych np. koszty wycen ZCP, znaków towarowych) stanowią
Przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w 2005 r. tylko wówczas mógł być uznany za zgodny z VI Dyrektywą, w szczególności z art. 17 ust. 6, gdy był interpretowany w sposób, który umożliwiał odliczenie podatku (obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego) w zakresie tych towarów i usług, które były związane z działalnością opodatkowaną podatnika.