Przyjęcie w ponownym postępowaniu za podstawę odpowiedzialności oskarżonego zasady przewidzianej w art. 11 k.k., pozwoli na wyrażenie w ponownym opisie czynu wszystkich jego elementów, a więc całej kryminalnej zawartości popełnionego przez oskarżonego przestępstwa i wymierzenie kary na podstawie przepisu przewidującego najsurowszą sankcję.
Skoro zaskarżonym wyrokiem połączono karę pozbawienia wolności orzeczoną za przestępstwo, z karą aresztu orzeczoną za popełnienie wykroczenia, a więc kary nie podlegające łączeniu - to tym samym doszło do wydania zaskarżonego wyroku łącznego z rażącym naruszeniem art. 85 k.k.
W świetle art. 3 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2002 r. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) zewnętrzną przyczyną zdarzenia (zawału serca), będącego wypadkiem przy pracy, może być wykonywanie pracy w normalnych warunkach, jeśli ze względu na stan zdrowia pracownika powodowały one nadmierne obciążenie jego organizmu. Przy ocenie oddziaływania
Uchylenie - w trybie kontroli instancyjnej - postanowienia o przedłużeniu stosowania tymczasowego aresztowania, niezależnie od tego, jakiej treści orzeczenie następcze wydano, rodzi obowiązek natychmiastowego zwolnienia oskarżonego, jeżeli upłynął termin, na który uprzednio zastosowano lub przedłużono stosowanie tego środka, a oskarżony nie podlega pozbawieniu wolności w innej sprawie.
Czy dochód winien być obliczony poprzez odjęcie od przychodu w USD kosztów uzyskania przychodu w USD i następnie przeliczenie tak uzyskanej kwoty na złote polskie, czy też przychód winien być przeliczony na złote polskie i od tej kwoty powinny zostać odjęte koszty uzyskania przychodu wcześniej przeliczone na złote polskie?
Wobec tego, że zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług powstały z mocy prawa z chwilą przyjęcia zgłoszenia celnego (art. 6 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. w związku z art. 209 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny - Dz. U. z 2001 r., nr 75, poz. 802 ze zm. - obowiązującej w 2002 r.), to nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że organ celny po uchyleniu ustawy o VAT z 1993r. nie
Fakt, że w art. 11c ust. 1 ustawy o VAT z 1993 r. tym prawodawca posłużył się niefortunnie pojęciem "decyzji ustalającej" nie może przesądzać o konstytutywnym charakterze decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów. Z art. 6 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. wynikało bowiem zarazem, że obowiązek podatkowy w imporcie towarów, a w konsekwencji zobowiązanie podatkowe, powstawało
Wobec tego, że zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług powstały z mocy prawa z chwilą przyjęcia zgłoszenia celnego (art. 6 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. w związku z art. 209 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny - Dz. U. z 2001 r., nr 75, poz. 802 ze zm. - obowiązującej w 2002 r.), to nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że organ celny po uchyleniu ustawy u o VAT z 1993 r.
Nie do przyjęcia jest pogląd strony, że ze względu na zmianę stanu prawnego organy nie mogły wydać, w oparciu o przepisy ustawy o VAT z 2004 r., decyzji deklaratoryjnej w odniesieniu do zobowiązań, które przed 1 września 2003 r. mogły powstać jedynie w wyniku wydania decyzji ustalającej.
Aport oddziału stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest wyłączona spod działania przepisów ustawy, na podstawie ww. art. 6 pkt 1 ustawy.
Urząd gminy nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), bedąc jednostką pomocniczą organu wykonawczego gminy jakim jest wójt (burmistrz, prezydent miasta), gdyż wykonując w imieniu i na rzecz gminy zadania tegoż organu, nie jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej
Użyte w art. 186 § 1 k.p.k. sformułowanie 'pierwsze zeznanie w postępowaniu sądowym' nie odnosi się do sytuacji procesowej, w której sprawa po uchyleniu wyroku sądu pierwszej instancji została przekazana sądowi do ponownego rozpoznania i świadek jest ponownie przesłuchiwany.