1. Przepisy ustawy z dnia 2.X.03 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 199, poz. 1934 ze zm.) są przepisami bezwzględnie obowiązującymi, wobec czego umowy mające na celu dostarczenie wytwórcy lub producentowi komponentów lub biokomponentów sprzecznie z przepisami ustawy są nieważne. 2. Niedopuszczalne jest wprowadzenie do toku wytwarzania biopaliw lub
Dot. sposobu ustalenia wartości początkowej nieruchomości gruntowych, wniesionych do Spółki komandytowej w formie wkładu niepieniężnego.
Czy czynsz dzierżawny opłacany na podstawie zawartych umów dzierżawy przedmiotowych nieruchomości będzie stanowił koszt uzyskania przychodów wspólnika Spółki Jawnej, zarówno przed jaki i po dokonaniu opisanych zmian osobowych w Spółce Jawnej?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów posiadanych w 3 C na rzecz niemieckiego rezydenta podatkowego nie będzie skutkować dla Wnioskodawcy powstaniem dochodu do opodatkowania w Rzeczpospolitej Polskiej ?
1. Kopia odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego, poświadczona za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika wnioskodawcy będącego radcą prawnym, może stanowić podstawę nadania klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego wierzyciela na podstawie art. 788 § 1 k.p.c.
1) Kuratorowi zawodowemu przysługuje ryczałt określony w art. 91 ust. 1 pkt 3 i art. 91 ust. 2 w zw. z art. 91 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz.U. Nr 98 poz. 1071) za czynności zlecone przez sąd na podstawie art. 5986 k.p.c. Ryczałt ten stanowi wydatek w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167
Z definicji słownikowej "zakwaterowania" wynika, że cele wynajmu przedmiotowego lokalu nie mogą być uznane za "cele inne niż mieszkaniowe", gdyż lokal, choć nie służył stałemu zamieszkiwaniu, niewątpliwie zapewniał miejsce, w którym tymczasowo przebywali, pracownicy najemcy w trakcie podróży służbowych do Polski.
Nie można wnioskować o rażącym naruszeniu przez Naczelny Sąd Administracyjny norm Unii Europejskiej w sytuacji, gdy analogiczne uprawnienia wynikały z przepisów krajowych, a spółka z nich nie skorzystała z powodu nieprawidłowo skonstruowanych środków prawnych.