Czy połączenie spółek Grupy O i Spółki C, tworzących Podatkową Grupę Kapitałową O, przed upływem 3-letniego okresu funkcjonowania tej podatkowej grupy podatkowej, narusza przepisy prawa podatkowego dotyczące minimalnego okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej (3 lata) i czy w związku z tym będzie skutkowało koniecznością weryfikacji kosztów i przychodów podatkowych poszczególnych spółek
Wnioskodawca organizuje spotkania z kontrahentami w restauracji. Wydatki te nie mogą zostać zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Wobec powyższego, kwota niepodlegajaca odliczeniu na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT podatku naliczonego VAT przy zakupie powyższych wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit a) updop. Reasumując, w świetle powyższego
Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów raty czynszu, w której zawarte są koszty ubezpieczenia samochodu, nie wyłączając z kosztów podatkowych równowartości 20.000 euro art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy dochód uzyskany z tytułu wykonania przedmiotowej umowy korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Od momentu wejścia w życie Konstytucji istnieje materialna podstawa roszczeń z tytułu szkody wyrządzonej niezgodnym z prawem orzeczeniem sądu. W konsekwencji, przed wprowadzeniem szczegółowej regulacji wynikającej z art. 4171 § 2 k.c. poszkodowany mógł poszukiwać ochrony prawnej na podstawie art. 417 k.c. w związku z art. 77 ust. 1 Konstytucji.
Przepis art. 5 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87 ze zm.) w związku z art. 12 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze zm.) nie może stanowić podstawy
Niedopuszczalne jest zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Najwyższego o odrzuceniu odwołania od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa.