Zamiar (…), a raczej jego brak, na który powołuje się obrońca skazanej, jest faktem psychologicznym podlegającym takim samym regułom dowodzenia, jak pozostałe znamiona przypisanego skazanej przestępstwa. Wywody skarżącego, związane z tą kwestią, oceniać należy także jako oczywiście bezzasadne, gdyby postrzegać je przez pryzmat błędu co do okoliczności stanowiącej znamię (art. 28 § 1 k.k. - skazana

Opodatkowanie czynności ustanowienia w miejsce spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego - odrębnej własności.

Czy wynagrodzenie uzyskiwane przez Spółkę z tytułu działania w charakterze pośrednika handlowego nie podlega zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ?

O uznaniu konkretnego czynu zabronionego za wypadek mniejszej wagi decyduje w istocie ocena stopnia jego społecznej szkodliwości, postrzegana przez pryzmat przesłanek wskazanych w art. 115 § 2 k.k. W świetle tych przesłanek jest oczywiste, że masa posiadanych przez skazanego środków odurzających nie może być jedynym kryterium oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu. W kontekście rozważanej kwestii