Czy zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wnioskodawca postępuje prawidłowo, uznając za datę wykonania usługi datę otrzymania zestawienia prowizyjnego i wystawiając końcową fakturę VAT w ciągu 3 dni od daty jego otrzymania?

Czy agencja, która w ramach dokonywania danej transakcji nie występuje jako przedsiębiorca nastawiony na zysk, ale jako Agencja państwowa, realizująca cele określone przez właściwe władze państwowe, sprzedając inwestorowi nieruchomość za cenę 1 Euro, może mieć ustalona podstawę opodatkowania w oparciu o art. 32 ust. 1 ustawy VAT.

Czy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych za remont samochodu?

Pytanie dotyczy możliwości refakturowania należności za media oraz prowadzenia rejestru zakupu i sprzedaży tylko w części dotyczącej refakturowanych usług przez podatnika VAT.

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów składki na ubezpieczenie zdrowotne podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w części, w jakiej wysokość tych składek przewyższa należny podatek?

Gdzie należy opodatkować usługę wynajmu "bolidu" (PKWiU 71.34.1) świadczoną na rzecz kontrahenta unijnego?

Czy będzie zachowane prawo do ulgi z art. 16 zastosowanej w 2003 r. w sytuacji, gdy obdarowana faktycznie przebywa za granicą od 2002 r., a pieniądze uzyskane ze sprzedaży nabytego lokalu mieszkalnego przeznaczy na zakup lokalu w kraju, w którym obecnie pracuje i podnosi kwalifikacje ?

Mam działki rolne w obrębie miasta wojewódzkiego. Jeżeli założę przedsiębiorstwo agroturystyczne czy dochody z prowadzenia tego przedsiębiorstwa będą zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 43?

Przepis art. 30 § 3 k.k.s., interpretowany w powiązaniu z treścią art. 31 § 1 k.k.s. oraz z treścią art. 46, art. 64 ust. 1, art. 31 ust. 3 i art. 21 ust. 1 Konstytucji, pozwala na orzeczenie jedynie przepadku przedmiotu pochodzącego bezpośrednio z przestępstwa (art. 29 pkt 1 k.k.s.), ale już nie pozwala na orzeczenie przepadku narzędzi lub innego przedmiotu stanowiącego mienie ruchome, które służyły

Sąd orzekający w trybie art. 335 i 343 k.p.k. jest związany wnioskiem umieszczonym przez prokuratora w akcie oskarżenia, gdyż jego treść jest wynikiem porozumienia oskarżyciela i oskarżonego, którzy zgadzają się na takie jak we wniosku rozstrzygnięcie w sprawie, w szczególności co do kar i środków karnych.

Zgodnie z art. 75 § 4 k.k. zarządzenie wykonania kary nie może nastąpić później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby, przy czym termin ten jest zachowany, jeżeli w tych granicach czasowych zapadnie i uprawomocni się postanowienie o zarządzeniu wykonania kary.

Użyte w art. 2 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny (Dz. U. Nr 132, poz. 1109) sformułowanie „chyba że termin przedawnienia już upłynął” oznacza, że przepisu tego nie stosuje się, jeżeli do dnia wejścia w życie tej ustawy, tj. do dnia 3 sierpnia 2005 r. upłynął już termin przedawnienia karalności, określony w art. 101 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 2 sierpnia 2005

Nie jest dopuszczalne wydanie wyroku zaocznego - nawet przy spełnieniu przesłanek, o których mowa w art. 479 § 1 k.p.k. - jeżeli w postępowaniu w ogóle nie przesłuchano oskarżonego. W sytuacji gdy oskarżony nie złożył wcześniej wyjaśnień, w których wypowiedziałby się co do stawianych mu zarzutów - chociażby nawet w tej postaci, że (korzystając z przysługującego mu prawa określonego w art. 175 § 1 k.p.k

Art. 502 § 1 k.p.k. przewiduje, że wyrokiem nakazowym można orzec karę ograniczenia wolności lub grzywnę w wysokości do 100 stawek dziennych. Przepis ten nie precyzuje, czy określenie górnej granicy dotyczy kar jednostkowych, czy również kary łącznej grzywny. Jednakże właśnie taka konstrukcja nie pozwala na ograniczenie jego funkcjonowania tylko do tych pierwszych, w myśl zasady lege non distinguente

W sytuacji gdy sąd zarządził na podstawie art. 71 § 2 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności, orzeczona przy jej zawieszeniu na podstawie art. 71 § 1 k.k. kara grzywny nie podlega już wykonaniu, brak jest więc podstaw prawnych wymaganych w art. 85 i 86 k.k. do połączenia jej w wyroku łącznym z inną karą grzywny.

Wydanie odmiennego, w stosunku do zmienionego wyroku sądu pierwszej instancji, orzeczenia co do istoty sprawy obligowało sąd odwoławczy nie tylko do wskazania powodów podzielenia lub stwierdzenia niezasadności zarzutów wniesionych środków odwoławczych, ale również do omówienia podstaw swego rozstrzygnięcia zgodnie z treścią art. 424 § 1 k.p.k. W sytuacji, kiedy sąd odwoławczy orzeka w sprawie merytorycznie

1. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie jest organem administracji publicznej w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, posiadającym kompetencje do wydawania decyzji w indywidualnych sprawach wchodzących w zakres działania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w tym w sprawach wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych