1. W postępowaniu administracyjnym w sprawach z zakresu prawa budowlanego dzierżawca nieruchomości nie ma przymiotu strony. 2. Rozstrzygnięcia organów administracyjnych, wydane na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, dotyczą wyłącznie sfery stosunków prawnych właściciela nieruchomości /użytkownika wieczystego/ a wyjątkowo

Kasacja nieodpowiadająca wymaganiom ustawowym /ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/ w zakresie określenia podstaw i ich uzasadnienia zawiera istotny brak, ponieważ uniemożliwia sądowi ocenę zasadności tego środka zaskarżenia. Wymaganie przytoczenia podstaw kasacji i ich uzasadnienia nie jest przy tym równoznaczne z wymaganiami

Czy należności wypłacane pracownikom z tego tytułu - nie wymienione w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - stanowią koszt uzyskania przychodu?

W świetle przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ w razie zbycia akcji /udziałów/ wydatki poniesione na ich nabycie stanowią koszty uzyskania przychodu, nawet jeżeli zbycie nastąpiło ze stroną.

Naczelny Sąd Administracyjny nie działa analogicznie jak organ odwoławczy w postępowaniu administracyjnym, nie jest uprawniony do ponownego orzekania o zgodności z prawem zaskarżonego aktu administracyjnego, który w tym aspekcie był już oceniany przez sąd administracyjny I instancji.

Jak ewidencjonować na kasie rejestrującej obrót, jeżeli podstawą opodatkowania usług turystycznych jest marża?

1. Nadmierne obciążenie obowiązkami służbowymi sędziego (sędziów), uniemożliwiającymi rozpoznanie sprawy przed upływem terminu karalności jest „inną ważną przyczyną” (art. 351 § 1 zd. 2 k.p.k.), uzasadniającą odstępstwo od obowiązku zachowania kolejności w wyznaczaniu sędziego (sędziów) do orzekania w sprawie. 2. Obraza art. 351 § 1 k.p.k. nie może być uznana za bezwzględną przyczynę odwoławczą, lecz

Mianowanie pracownika samorządowego jest czynnością prawną z zakresu prawa pracy, do której nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

1. Sąd oddala odwołanie od decyzji organu rentowego, uznając, że nie wystąpiły wskazane w niej podstawy odmowy przyznania prawa do świadczenia w wyniku jego ponownego ustalenia (art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), jeżeli w postępowaniu sądowym zostały ujawnione inne okoliczności

Sąd drugiej instancji nie powinien pomijać nowych faktów i dowodów zgłoszonych w apelacji, jeżeli o potrzebie ich powołania strona dowiedziała się z uzasadnienia zaskarżonego wyroku (art. 381 k.p.c).

Złożenie ponownego wniosku o świadczenie rentowe może nastąpić w sposób dorozumiany, w szczególności przez podtrzymywanie wcześniejszego żądania po zmianie stanu prawnego.

Jeżeli administracyjny organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji stwierdzającą nieważność określonej decyzji z powodu naruszenia art. 156 § 1 k.p.a., albo stwierdzającą w myśl art. 158 § 2 k.p.a., że została ona wydana z naruszeniem przepisu art. 156 § 2 k.p.a., to decyzję o odszkodowaniu, o której stanowi art. 160 k.p.a. wydaje organ odwoławczy.

Jeżeli skarżący nie wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, wskazanie w skardze kasacyjnej, jako jej podstawy, zarzutu naruszenia art. 86 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dotyczącego możliwości przywrócenia uchybionego terminu na wniosek strony, jest nieuzasadnione