Dotyczy stawki VAT na świadczenie usług polegających na stosowaniu wspólnego patentu chronionego w Urzędzie Patentowym RP.
W art. 21 ust. 6a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym do dnia 26 marca 2002 r./ nie uzależniono preferencyjnego zwrotu różnicy podatku od zachowania innych podmiotów niż podatnicy.
Wymaganych przepisem art. 33b ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ danych uwidacznianych w treści dokumentu stwierdzającego zapłatę za fakturę VAT RR /numer i data faktury/ nie mogą zastąpić dane wierzyciela i podana kwota, nawet jeżeli można zestawić je z dokumentami faktur o tożsamych danych.
Rozstrzygnięcie sporu cywilnoprawnego na tle naruszenia posiadania czy też ochrony własności nie stanowi zagadnienia wstępnego w niniejszym postępowaniu, gdyż wyrok sądu powszechnego i tak nie rozstrzygnąłby kwestii czy inwestor legitymuje się prawem dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
1. Sprostowaniu mogą podlegać jedynie decyzje i postanowienia /art. 113 par. 1 i art. 113 par. 3 w związku z art. 126 Kpa/. 2. Tytuł wykonawczy jest dokumentem urzędowym /art. 76 Kpa/. Wystawienie takiego dokumentu jest czynnością z zakresu administracji dotyczącej stwierdzenia obowiązku wynikającego z przepisów prawa, nie mniej jednak skoro nie przybiera on formy postanowienia czy decyzji - brak jest
Uchwała wspólnoty wyrażająca zgodę na zmianę sposobu użytkowania lokalu w budynku jest niewystarczająca do oceny, że inwestor legitymuje się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Inwentaryzacja architektoniczno-budowlana jest dowodem w sprawie i podlega ocenie organu jak każdy inny dowód. Nie można zatem nakazywać wykonywania obowiązków określonych w ekspertyzie czy inwentaryzacji. To organ mając ustawowe uprawnienie nakładania na obywatela określonego obowiązku, może to uczynić właśnie w drodze decyzji.
Instytucja stwierdzenia nieważności stanowi odstępstwo od zasady stabilności prawomocnych orzeczeń. Postępowanie w tym trybie jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym, którego istotą jest ustalenie, czy nie zachodzi jedna z przesłanek wymienionych enumeratywnie w art. 247 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Oznacza to, iż w postępowaniu
Załącznik to pomocniczy dokument dołączony do głównego dokumentu /tu: odwołania/, przy czym bez znaczenia pozostaje ilość stron. Tak więc należna opłata skarbowa od załącznika zawsze będzie wynosić 50 groszy, analogicznie jak od odwołania zawsze będzie wynosić 5 zł, bez względu na fakt, z ilu stron składać się będą te dokumenty /z dwóch, czy pięćdziesięciu/.
Na postanowienie sądu drugiej instancji oddalające wniosek o sprostowanie lub wykładnię wyroku nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego.