Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego po upływie terminu określonego w art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ skutkuje jej odrzuceniem.
Złożone przez inwestora, podpisane przez współwłaścicieli nieruchomości, oświadczenie o zgodzie na dokonanie określonych czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu nieruchomością wspólną, jest w istocie uchwałą właścicieli lokali i współwłaścicieli części wspólnych na dokonanie przez inwestora zamierzonych przez niego czynności. Zmiana stanowiska przez osobę uczestniczącą w podejmowaniu takiej
Podpisane przez skarżących oświadczenie o wyrażeniu zgody na budowę przedmiotowego budynku przy granicy nie zawierające żadnych ograniczeń co do wymiarów budynku, a w tym co do jego wysokości, wskazuje na to, iż skarżący godząc się na budowę tego budynku, inwestorowi pozostawili decyzję w zakresie technicznych rozwiązań, również dotyczących wysokości budynku. Orzekający w sprawie organ administracji
Przepis art. 54 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ - wiąże nienaliczanie odsetek za zwłokę z nierozpatrzeniem odwołania w terminie, a nie z wydaniem decyzji organu odwoławczego o określonej treści /wadliwej lub niewadliwej/.
Warunkiem uznania nieruchomości za nieruchomość zdatną na cele budowlane oprócz jej położenia w terenach budowlanych jest zapewnienie dla takiej nieruchomości dojścia i dojazdu do drogi publicznej /par. 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - obecnie tekst
Z mocy art. 106 par. 6 Kpa do organu współdziałającego stosuje się odpowiednio przepisy art. 36-38 Kpa, a więc jest on traktowany podobnie jak organ wydający decyzję w przypadku bezczynności. W przypadku bezczynności organu współdziałającego skargę do sądu administracyjnego może wnieść strona. Natomiast organ rozstrzygający może jedynie sygnalizować bezczynność organu współdziałającego, organowi sprawującemu
1. Wszelkiego rodzaju zbiorniki wodne są budowlami, jeżeli są efektem robót budowlanych. Utworzony przez człowieka zbiornik wodny niezależnie od tego czy będzie służył celom hodowlanym, a tym samym będzie ziemnym stawem rybnym tj. urządzeniem melioracji wodnych szczegółowych, czy też będzie służył wyłącznie celom rekreacyjno-wypoczynkowym, to jako powstały w sztucznie pogłębionym przez człowieka obniżeniu
Przekazanie koszulek, parasoli, radia, zegarków i innych materiałów, które nie posiadają logo podatnika, jako nagród w konkursach radiowych w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług
Z brzmienia art. 116 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika, że obowiązek wykazania zaistnienia przesłanek zwalniających z odpowiedzialności za cudze zobowiązania podatkowe członka zarządu spółki, ciąży na tym członku. Jednakże takie brzmienie powołanego przepisu nie przekreśla w zupełności stosowania w postępowaniu podatkowym odnoszącym
1. Budowa tymczasowych obiektów budowlanych bez czasowego ograniczenia ich funkcjonowania wymaga pozwolenia na budowę. 2. Barakowóz jest obiektem budowlanym /art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. To, że przepis tego rodzaju obiekty określa jako "tymczasowe" nie zmienia ich charakteru i samo w sobie nie oznacza zwolnienia od obowiązku uzyskania
Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ pozwolenia na budowę nie wymaga wykonanie robót budowlanych, polegających na zainstalowaniu urządzeń reklamowych, z wyjątkiem reklam świetlnych i podświetlanych usytuowanych poza obszarem zabudowanym, w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym. Zgodzić się należy zatem, że zainstalowanie kasetonów reklamowych
Odmówić wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.
Jeżeli wniosek o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego zawiera braki, o których mowa w art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./, to pozostawienie tego wniosku bez rozpatrzenia może nastąpić po wezwaniu wnioskodawcy na podstawie art. 169 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Wyłączenie kognicji NSA w sprawach wymienionych w art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i tym samym ograniczenie prawa do sądu nie pozostaje w sprzeczności z konstytucyjną zasadą prawa do sądu wyrażoną w art. 45 ust. 1 Konstytucji. Konstytucja przewiduje w art. 37 ust. 2 możliwość wprowadzenia w drodze ustawy wyjątków od zasady
Możliwość odmowy przyjęcia wartości transakcyjnej na podstawie art. 23 par. 7 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks Celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, musi być skutkiem zakwestionowania wiarygodności /materialnej lub formalnej/, informacji lub dokumentów służących do określenia wartości celnej, ewentualnie wynikać z braku odpowiednich dokumentów, które należy dołączyć do zgłoszenia celnego. Niewiarygodność
1. W ujęciu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, tak jak i w okresie obowiązywania ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ zobowiązania podatkowe, do których obliczenia, pobrania i odprowadzenia na konto właściwego urzędu skarbowego zobowiązany był płatnik, powstawały w sposób przewidziany w
Zarówno samo brzmienie pkt 9 ust. 1 art. 13 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 2001 nr 127 poz. 1400/, jak i analiza treści tego przepisu na tle przepisów zawartych w pkt 1-8b ust. 1 art. 13 prowadzą do wniosku, że nie każde naruszenie prawa może być traktowane, jako naruszenie "ładu i porządku publicznego", o jakim mowa w tym przepisie. Użyte w analizowanym przepisie określenie
Pozwolenie na budowę wydane podmiotowi, który posłużył się decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, której adresatem jest inny podmiot powinno być traktowane jako wydane na rzecz podmiotu nie posiadającego w ogóle decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, co stanowi przesłankę stwierdzenia nieważności decyzji określoną w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, wobec rażącego naruszenia
Fakt posiadania służebności przejazdu przez działki zaplanowane do zabudowy nie może ograniczać inwestora w wykonywaniu prawa dysponowania nieruchomością na cele budowlane.