W odniesieniu do spółki cywilnej nie można mówić o zbiegu odpowiedzialności z tytułu wymierzenia jej sankcji podatkowej na gruncie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz kary za wykroczenia skarbowe wymierzane będącym podatnikami osobom fizycznym.

Zobowiązanie organu tylko do dokonania czynności materialno-technicznej jaką jest doręczenie nie mieści się w kompetencjach Naczelnego Sądu Administracyjnego zakreślonych w art. 26 w zw. z art. 17 i art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

W postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zgodnie z art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ organ egzekucyjny obowiązany jest badać z urzędu jedynie dopuszczalność egzekucji administracyjnej, a nie dokonywać jakichkolwiek weryfikacji ostatecznych decyzji merytorycznych, będących podstawą do wystawienia tytułu

Osoba występująca do organów administracji publicznej z wnioskami lub skargami dotyczącymi potrzeby ochrony interesu publicznego a nie własnego - chronionego konkretnymi przepisami prawa materialnego, nie może uzyskać żadnej decyzji administracyjnej, której byłaby adresatem i nie przysługują jej też żadne środki odwoławcze w trybie instancyjnym od orzeczeń organu administracji, dotyczących sfery wykraczającej

Przesłanką decyzji o odmowie wznowienia postępowania, wydanej na podstawie art. 149 par. 3 Kpa, nie może być negatywny wynik ustaleń co do przyczyn wznowienia. Należy przyjąć, iż przesłanką odmowy wznowienia postępowania na gruncie art. 149 par. 3 Kpa może być żądanie wznowienia postępowania z przyczyny innej niż określone w art. 145 par. 1 pkt 1-8 Kpa. Katalog bowiem przyczyn wymienionych w tym przepisie

1. Tryb weryfikacji decyzji określony w art. 154 i art. 155 Kpa, może być zastosowany po zakończeniu trybu wznowienia postępowania lub trybu stwierdzenia nieważności decyzji /tak też Sąd Najwyższy - III RN 101/98 z dnia 6 stycznia 1999 r./. 2. Nie jest dopuszczalny zbieg trybu weryfikacji decyzji dotkniętych wadami kwalifikowanymi z trybem weryfikacji decyzji prawidłowej lub dotkniętej wadą niekwalifikowaną

Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 44h ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 2001 nr 87 poz. 960 ze zm./, uprawnionych do nieodpłatnego otrzymywania danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych.

W świetle przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ określenie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług ciążącego na rozwiązanej spółce cywilnej może nastąpić tylko w ramach decyzji wydanej przeciwko byłym wspólnikom spółki w trybie art. 115 Ordynacji podatkowej orzekającej o odpowiedzialności wspólników spółki za jej zobowiązania.

Protokołów kontroli nie można zakwalifikować do aktów, o jakich mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczególnych zasad postępowania w sprawach podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach /Dz.U. nr 132 poz. 1115/ nie dotyczy sprawy niniejszej. Z brzmienia jego par. 10 wynika, iż postępowanie rozpoczęte przed dniem wejścia w życie rozporządzenia /3 września

Jeśli upływ czasu między otrzymaniem faktury, a zaistnieniem okoliczności z art. 19 ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ byłby dłuższy niż wskazany w art. 19 ust. 3, skorzystanie z uprawnień z art. 19 ust. 1 może być zrealizowane w drodze skorygowania deklaracji VAT-7 za miesiąc otrzymania faktur lub za miesiąc następny

Przepis art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie pozwala na inne rozumienie eksportu niż wywóz z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.