Ocena zakresu zastosowania art. 26 ust. 1 pkt 1, ewentualna dopuszczalność stosowania art. 34 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 8 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ do inwentaryzowania leków w takiej jednostce organizacyjnej jak szpital, wymagają pogłębionej analizy, przy której należy rozważyć skorzystanie ze środka dowodowego w postaci opinii biegłego, ewentualnie

Sformułowanie „...jeżeli wyrządza to poważną szkodę przedsiębiorcy” - zawarte w końcowej części przepisu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. Nr 47, poz. 211 ze zm.) - nie określa tzw. obiektywnego warunku karalności, ale konstytutywny dla bytu czynu zabronionego skutek przestępny. W konsekwencji, brak jest podstaw do twierdzenia, że czyn zabroniony

Pozwolenie na budowę zezwala nie tylko na rozpoczęcie i prowadzenie budowy, lecz również na wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu. Może to być montaż, ustawienie gotowego obiektu lub jego złożenie z elementów. Zatem ustawienie gotowego kontenera na działce, bez wymaganego pozwolenia na budowę, również stanowi samowolę budowlaną i podlega sankcji z art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994

Jeżeli budynek został usytuowany zgodnie z projektem, lub w nieistotnym w stosunku do tego projektu odstępstwie, to późniejsza zmiana przebiegu granic, dokonana we właściwym trybie, nie może prowadzić do potraktowania budynku jako samowoli budowlanej. O ile natomiast projekt budowlany już w chwili sporządzenia nie odzwierciedlał rzeczywistego przebiegu granic, to w takim razie wadliwość dotyczy samego

W razie późniejszego wykrycia okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu, można żądać wznowienia postępowania sądowego. Chodzi tu o okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, które istniały w dacie wyrokowania przez Sąd. Jeżeli natomiast powołane okoliczności faktyczne lub środki dowodowe

W art. 138 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155 poz. 1014 ze zm./ ustawodawca penalizuje wszelkie odstępstwa od warunków inwentaryzowania wynikających z ustawy z dnia 24 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./, a więc zarówno niepodjęcie inwentaryzacji, jak i niepełne jej przeprowadzenie, czy też przeprowadzenie jej w taki sposób

Częściowe zwolnienie od podatku dokonane przez radę gminy nie może spowodować, że będzie ono stanowiło obejście innych bezwzględnie obowiązujących przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

O imporcie usług w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy mówić także wówczas, gdy podatnik miał obowiązek przekazywania zapłaty poza granice Polski osobie mającej tam siedzibę lub miejsce zamieszkania, choćby nawet faktycznie zapłaty tej nie dokonał.

Jedynie sprawy wymienione w art. 255 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej /Dz.U. 2001 nr 49 poz. 508/, które przed dniem wejścia w życie tej ustawy nie zostały zakończone ostateczną decyzją byłej Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym, podlegają przekazaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Natomiast w odniesieniu do spraw, które przed dniem wejścia w życie Prawa

Pełnienie funkcji publicznej w rozumieniu art. 228 § 1 k.k. obejmuje tylko takie czynności wykonywane przez prezesa zarządu spółdzielni mieszkaniowej na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r.-Prawo spółdzielcze (tekst jedn.: Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.), które wiążą się z dysponowaniem środkami publicznymi.

Niestawiennictwo oskarżonego na rozprawę bez usprawiedliwienia -w rozumieniu art. 376 § 2 k.p.k. - oznacza iż w dacie tej rozprawy nie zaistniały określone przepisem art. 117 § 2 k.p.k. przesłanki uzasadniające to niestawiennictwo. Dokończenie wówczas rozprawy pod nieobecność oskarżonego nie stanowi uchybienia wskazanego w art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. chyba, że fakt późniejszego ujawnienia okoliczności

Za pokrzywdzonego w postępowaniu karnym o przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. nie uważa się Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wypłacającego świadczenia z funduszu alimentacyjnego na rzecz osoby, do której alimentacji zobowiązany był oskarżony.

„Branie” zakładnika - w rozumieniu art. 252 § 1 k.k. - to pozbawienie wolności jakiejś osoby wbrew jej woli. „Przetrzymywanie” zakładnika oznacza utrzymanie bezprawnego pozbawienia wolności „wziętego” już zakładnika.

1. Przepis art. 495 § 1 k.c. nie ma zastosowania do umowy o zakazie konkurencji uregulowanej w art. 1012 k.p. i nie może stanowić podstawy prawnej zwolnienia się pracodawcy z obowiązku wypłaty byłemu pracownikowi odszkodowania także wtedy, gdy ustały przyczyny uzasadniające taki zakaz. 2. Przepisyustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324 ze zm.), wprowadzające

Stosunków pomiędzy wspólnikami spółki z ograniczoną odpowiedzialnością określonych umową spółki oraz przepisami prawa regulującymi ustrój i działanie takich podmiotów nie można utożsamiać ze stosunkami łączącymi je jako niezależne przedsiębiorstwa działające w sferze gospodarczej.

Niedopuszczalna jest droga sądowa dochodzenia roszczenia o wydanie przez pracodawcę informacji podatkowej o uzyskanych ze stosunku pracy dochodach i zaliczkach pobranych na podatek dochodowy.

Dopuszczalne jest odczytanie na rozprawie w odpowiednim zakresie na zasadach określonych w art. 391 k.p.k., protokołów zeznań świadka złożonych przez niego w postępowaniu przygotowawczym, prowadzonym przez prokuratora państwa obcego albo organ działający pod jego nadzorem lub przed sądem państwa obcego, jeżeli sposób przeprowadzenia tych czynności nie jest sprzeczny z zasadami porządku prawnego w Rzeczypospolitej

Propagowanie, w rozumieniu art. 256 k.k., oznacza każde zachowanie polegające na publicznym prezentowaniu, w zamiarze przekonania do niego, faszystowskiego lub innego totalitarnego ustroju państwa.

Istota wyroku uchylającego, kreującego po stronie organu obowiązek wydania decyzji, jest taka sama jak wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność, zobowiązującego organ do wydania decyzji.

Brak jest podstaw do wniosku, że na tle kodeksu postępowania cywilnego ustawodawca zakładał dalej idące gwarancje ustrzeżenia strony przed ryzykiem niewłaściwego wyboru osoby pełnomocnika, niż ma to miejsce w Kpa. Oznacza to, że ocena, czy zachodzą przesłanki zastosowania art. 58 Kpa musi się odbywać z odwołaniem do okoliczności konkretnego wypadku, a standard oceny musi uwzględniać fakt zwiększonego