1. Przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, nie można odrywać od art. 9 ust. 1 tej ustawy, zobowiązującego podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu /straty/, podstawy opodatkowania i należnego podatku. 2. Przepisy art

Skoro ustawodawca wprowadził nowy tytuł do uprawnień po wyekspirowaniu określonego na dzień 31 grudnia 1998 r. dla osób zamieszkałych na stałe na terenie Polski terminu do składania wniosków o przyznanie uprawnień i nie zakreślił w akcie nowelizującym odrębnego terminu, do którego można składać wnioski z tego nowego tytułu, to uprawniony wydaje się być pogląd przedstawiony przez Kierownika Urzędu do

Dopuszczalne jest stosowanie art. 44 § 3 k.k. przy rozstrzyganiu na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468 ze zm.) kwestii przepadku przedmiotów narzędzi, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa.

Pracownik może cofnąć zgodę na wypłacanie wynagrodzenia za pracę w inny sposób niż w formie pieniężnej do jego rąk lub zmienić dyspozycję w tym zakresie i takie zachowanie nie narusza obowiązku lojalności wobec pracodawcy.

Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do nieodpłatnego nabycia akcji w komercjalizowanym przedsiębiorstwie państwowym (art. 2 pkt 5 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397 ze zm.) nie wlicza się okresu zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, z którym stosunek pracy został rozwiązany

Przy stosunkowym rozdzieleniu kosztów procesu (art. 100 k.p.c.) należy ocenić ostateczny wynik sprawy, a więc porównać roszczenia dochodzone z uwzględnionymi, a nie rozliczać koszty odrębnie w zakresie cofniętego powództwa i odrębnie względem żądań rozpoznanych merytorycznie. Rozdzielenie kosztów nie musi wynikać z ich szczegółowego, rachunkowego rozliczenia i powinno polegać na zasądzeniu różnicy

Obiektem budowlanym stosownie do art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ jest nie tylko obiekt wybudowany z użyciem zaprawy murarskiej, ale także kiosk ruchu, pawilon sprzedaży ulicznej wykonywane z różnych materiałów pokrycia namiotu i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozowe obiekty kontenerowe itp.

Jakkolwiek z art. 52 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawa budowlanego /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ wynika, że decyzja nakazująca rozbiórkę obiektu budowlanego może być skierowana do inwestora, właścicieli lub zarządcy obiektu budowlanego, to stwierdzić należy, iż nawet wówczas, gdy decyzja taka ma być skierowana do inwestora, to stronami postępowania są wszyscy współwłaściciele nieruchomości

Rada sołecka nie jest uprawniona do wniesienia skargi do sądu. Radzie sołeckiej nie można bowiem przypisać zdolności sądowej /art. 29 i art. 31 Kpa w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Stosownie do przepisu art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ rada sołecka

Zgodnie z art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa przerwanie postępowania i odłożenie decyzji w czasie może odnosić się tylko do takich sytuacji, w których organ rozpatrujący sprawę nie może jej rozstrzygnąć ze względu na pojawienie się zagadnienia wstępnego wymagającego uprzedniego odrębnego rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd.

Na osobie domagającej się rejestracji spoczywa ciężar udokumentowania prawa własności do pojazdu stanowiącego przedmiot rejestracji. Innymi słowy, zarejestrowany może być jedynie pojazd, co do którego uregulowana jest kwestia prawa własności.

Zarówno art. 48 jak i art. 86 ust. 2 pkt 2 oraz art. 86a ust. 2, a w szczególności art. 110 ust. 1b pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ dotyczą usuwania drzew jako całości a nie ich części nawet jeśli obejmuj ą one jeden z pni drzewa. Kara wymierzana na podstawie art. 110 ust. 1b pkt 2 ww. ustawy dotyczyła tylko tych przypadków

Celem postępowania opartego na art. 113 par. 2 Kpa nie jest korygowanie rozstrzygnięcia, a jedynie wyjaśnienie przez organ jak rozumie własne rozstrzygnięcie.

Stosownie do przepisu art. 52 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ organ podatkowy nie może potraktować na równi z zaległością podatkową zwrotu podatku, jeżeli podatnik wykaże, że zwrot nie nastąpił z jego winy. Brzmienie wymienionego przepisu prawa prowadzi do wniosku, że wykazanie przez podatnika braku winy powinno nastąpić w toku postępowania