Brak wykonania przez organ podatkowy obowiązku wynikającego z art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i pozbawienie podatnika możliwości czynnego udziału w postępowaniu podatkowym stanowi naruszenie prawa, które mogło mieć wpływ na wynik postępowania.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1999 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych oraz poszczególnych kategorii podatników /Dz.U. nr 110 poz. 1277/, w tym jego par. 9, ma zastosowanie jedynie do tych rodzajów podatków, które są wymienione w tym rozporządzeniu w przepisach par. 1-8, czyli nie dotyczy podatku od towarów i usług.

Wpis do księgi wieczystej prawa własności powstałego na podstawie decyzji wydanej w oparciu o ustawę z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. 1999 nr 65 poz. 746 ze zm./ nie wywołuje nieodwracalnych skutków prawnych w rozumieniu art. 156 par. 2 Kpa.

Sędziemu Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje jednorazowe odszkodowanie w związku z wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy, które wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych (art. 41 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych -jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.).

Sędzia, który osiągnął wiek emerytalny po 1 stycznia 1999 r. i nadal pozostawał w stosunku służbowym nabywał przed 1 października 2001 r. prawo do emerytury na podstawie art. 27 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.).

Nie jest możliwe, w wypadku wykreślenia spółki z o.o. po likwidacji, ustalenie ogólnego następcy prawnego co, zdaniem sądu, czyni bezzasadnym zawieszenie postępowania na mocy art. 97 Kpa w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

1. Podmioty, które otrzymały pozwolenia na posiadanie broni na podstawie dotychczasowych przepisów /ustawa z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych - Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./ mają prawo do legalnego posługiwania się tą bronią, którą nabyły zgodnie z obowiązującymi do czasu wejścia w życie nowej ustawy przepisami. Brak jest natomiast podstaw do przekształcenia tych pozwoleń

Jakkolwiek odszkodowanie z art. 7a ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładów pracy /Dz.U. 1990 nr 4 poz. 19 ze zm./ nie stanowi "odprawy" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, a zatem nie jest

Za zaległości spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne, powstałe przed wejściem w życie art. 31 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), odpowiadali wspólnicy na podstawie art. 332 i 343 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.). Gmina,

Wydanie decyzji określonej w art. 51 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w terminie wskazanym w art. 50 ust. 4 tej ustawy nie powoduje bezprzedmiotowości rozpoznania zażalenia na postanowienie, o jakim mowa w jej art. 50 ust. 1.

Dla korzystania ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednostka musi spełniać dwa warunki: jej celem musi być działalność wymieniona w tym przepisie oraz uzyskane dochody muszą być przeznaczone na ten cel. Poza sporem jest, że wydatki w kwocie 7.008,95 zł Stowarzyszenie poniosła na remont dróg, zaś wydatki na kwotę 12 tys. zł poniosła na budowę kaplicy cmentarnej

Jakkolwiek art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie zawiera pełnej definicji pojęcia zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, w wyniku użycia zwrotu "rozumie się w szczególności"/, należy przyjąć, że brzmienie tego przepisu oddaje główne intencje ustawodawcy w zakresie określenia granic reglamentacji ze strony organów administracji

Spory wiążące się z zaległymi opłatami za użytkowanie wieczyste i odsetkami od tych opłat, powstałymi po dniu 1 stycznia 1998 r., tj. po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ są rozstrzygane na drodze postępowania cywilnoprawnego.

1. Trzydziestodniowy termin z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ w przypadku skargi z art. 93 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ rozpoczyna bieg po upływie ostatniego dnia terminu do stwierdzenia nieważności uchwały przez organ nadzoru. 2. Uchwała

1. Cofnięcie przez prokuratora wniosku złożonego na podstawie art. 324 k.p.k. jest możliwe i wiąże sąd. Natomiast wniosek taki nie może być skutecznie cofnięty tylko w części dotyczącej stosowania środka zabezpieczającego, a tym samym oświadczenie prokuratora o takim cofnięciu nie wiąże sądu. 2. Rozpoznając wniosek prokuratora, o jakim mowa w art. 324 k.p.k., sąd nie jest związany zawartym w nim żądaniem

Dopuszczalne jest orzeczenie na podstawie art. 42 § 1 k.k. zakazu prowadzenia pojazdów określonego rodzaju, kierowanie którymi nie wymaga posiadania uprawnień stwierdzonych dokumentem wydanym przez upoważniony organ.

W razie skazania za przestępstwa składające się na ciąg przestępstw przewidziany w art. 91 § 1 k.k., zawarta w tym przepisie dyrektywa nakazująca wymierzenie jednej kary za te wszystkie przestępstwa ma odpowiednie zastosowanie do orzekania środków karnych tego samego rodzaju.

Jeżeli z dojdzie do złamania t zasady, że „ten sam czyn stanowić może tylko jedno wykroczenie' i w różnych postępowaniach sprawca zostanie prawomocnie ukarany za dwa lub więcej wykroczeń, zamiast za jedno wykroczenie wyczerpujące znamiona wykroczeń zawarte w dwóch lub więcej przepisach ustawy, to wynikające z idei demokratycznego państwa prawnego (art. 2 i 7 Konstytucji RP) przywrócenie stanu zgodnego

1. W sytuacji gdy postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia albo o jego umorzeniu zostało zaskarżone wyłącznie na korzyść podejrzanego, obowiązuje zakaz reformationis in peius, przewidziany w art. 434 § 1 oraz w art. 443 k.p.k. 2. W wypadku wniesienia przez prokuratora aktu oskarżenia, mimo że - ze względu na zakaz reformationis in peius - dochodzenie lub śledztwo powinno być umorzone

Przepis art. 54 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206) nie dotyczy Prokuratora Generalnego.