Uruchomienie postępowania sądowoadministracyjnego wobec wydanego, w wyniku dokonania czynności sprawdzających, postanowienia w przedmiocie zaliczenia wpłat na poczet zaległości i odsetek nie daje podstaw do zawieszenia postępowania prowadzonego w zakresie odpowiedzialności podatkowej płatnika. Postanowienie takie ma charakter informacyjny i jego wykonanie nie jest konieczne do uruchomienia postępowania

1. Udostępnienie inwestorowi cudzej nieruchomości lub jej części do wykonania robót budowlanych /art. 47 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ obejmuje prawo przebywania na cudzej nieruchomości w czasie wykonywania robót, ustawienia potrzebnych do tego urządzeń, wykonywania niezbędnych robót ziemnych itp., nie upoważnia natomiast inwestora do zainstalowania

Prowadzenie kontroli podatkowej /czy też czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego/ w zakresie danego podatku za określony rok podatkowy nie wyłącza jednoczesnego podjęcia przez organ podatkowy czynności sprawdzających w odniesieniu do innych lat podatkowych; działania te mogą być prowadzone równolegle.

Stosownie do art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591/ zaskarżenie do sądu administracyjnego uchwały organu gminy jest niedopuszczalne jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił.

Tylko rzeczywiste zaistnienie przeszkód wskazanych w art. 35 par. 5 Kpa, a nie samo wykonanie czynności przewidzianej w art. 36 par. 1 Kpa, może powodować przedłużenie wiążącego organy ustawowego terminu załatwienia sprawy.

Spory o roszczenie ze stosunku służbowego funkcjonariuszy celnych w sprawach nie wymienionych w art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej /Dz.U. nr 72 poz. 802 ze zm./ rozpatruje sąd właściwy w sprawach z zakresu prawa pracy.

Czynność podjęta poza trybem postępowania administracyjnego podlega kontroli sądu administracyjnego na warunkach określonych w art. 34 ust. 3 ustawy o NSA. Jednakże przed wniesieniem skargi do Sądu należy zwrócić się do właściwego organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Skarga może być wniesiona po upływie 30 dni od dnia doręczenia wezwania.

W wypadku zaniedbania przez organ spoczywających na nim obowiązków, gdy doszło do zrealizowania zgłoszonego obiektu budowlanego /art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nie powinno stosować się przepisu art. 48 Prawa budowlanego, lecz art. 59 dotyczący pozwolenia na użytkowanie. Nie można, bowiem w takiej sytuacji uznać, że działanie inwestora

Przed wejściem w życie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/ przepis art. 61 ust. 2 Konstytucji RP mógł być samodzielną podstawą żądania udzielenia informacji o działalności organów gminy.

Środki przewidziane w art. 14 pkt 1-4 w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych /Dz.U. nr 133 poz. 883 ze zm./ mogą być, zgodnie z art. 15, kierowane jedynie do administratora danych i jedynie administrator jest zobowiązany umożliwić ich wykonanie. Przez pojęcie administratora /art. 7 pkt 4 ustawy/ rozumie się organ, jednostkę organizacyjną, podmiot lub osobę, o której mowa w

Przepisy dotyczące naliczania odsetek za zwłokę /rozdział 6 działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i oprocentowania nadpłat /art. 77 tej ustawy/ nie przewidują naliczania odsetek za zwłokę jedynie od różnicy między wielkością zaległości podatkowej a wielkością nadpłaty oraz naliczania oprocentowania nadpłaty jedynie od różnicy między wielkością

Brak jest podstaw do samowolnego decydowania przez organ podatkowy, że złożony przez podatnika wniosek o uzupełnienie decyzji w trybie art. 213 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest wnioskiem o wyjaśnienie wątpliwości /art. 215 Ordynacji podatkowej/. W przypadku bowiem braku podstaw do wydania decyzji uzupełniającej, należy wydać decyzję o odmowie

Przepisy prawa budowlanego a w szczególności art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ przewidują, iż w przypadku zamierzenia budowlanego obejmującego więcej niż jeden obiekt, pozwolenie na budowę może dotyczyć wybranych obiektów lub zespołu obiektów, mogących samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem. W tej sytuacji należy rozważyć możliwość

Nie jest dopuszczalne wniesienie zażalenia do organu naczelnego na brak rozpoznania zażalenia przez organ wyższego stopnia, do którego złożono zażalenie na bezczynność organu I instancji. Wniesienie zażalenia w takim przypadku w sposób rażący naruszałoby zasadę dwuinstancyjności, obowiązującą w postępowaniu administracyjnym. Niedopuszczalność zażalenia, o której wyżej mowa w konsekwencji stanowi o

1. Zawarte w art. 27 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ pojęcie "zatrudnienie w administracji rządowej" należy odnosić do zatrudnienia sensu largo - zarówno w formie umowy o pracę, mianowania, powołania jak i administracyjnego stosunku pracy i innych form pokrewnych. 2. Status prawny funkcjonariusza straży granicznej wyłącza możliwość jego wyboru

Czynności procesowe są obwarowywane terminami, których niedotrzymanie wywołuje określone konsekwencje procesowe, z reguły niekorzystne dla stron. Przepisy art. 43 i art. 44 Kpa określają procedurę doręczania pism w razie nieobecności adresata i w razie niemożności ich doręczenia w sposób określony w art. 42 i art. 43 Kpa. Doręczanie pism /administracyjnych i sądowych/ na skrytkę pocztową prowadziłoby

Postanowienie statutu gminy, jaka ludność pod względem narodowościowym zamieszkuje gminę, tworząc wspólnotę samorządową, nie należy do rozwiązań ustrojowych, jakie powinny znaleźć się w tym akcie prawa miejscowego /art. 1 ust. 1 w związku z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./. To, jaka ludność zamieszkuje gminę, nie pozostaje w żadnym

Wśród przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ brak jest przepisów prawa, w tym przepisów technicznych, które w sposób obligatoryjny normowałyby liczbę miejsc postojowych przy nowo wznoszonych budynkach mieszkalnych, czy usługowych. W tej sytuacji stosowne ustalenia w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu należy traktować jako