Sam zamiar stałego pobytu pod oznaczonym adresem nie stanowi jeszcze o zamieszkiwaniu tam osoby, lecz musi on być połączony z przebywaniem, które polega na skoncentrowaniu w nim swoich osobistych i majątkowych interesów. Przez termin "zamiar" pojmuje się wolę wewnętrzną osoby, którą określa się na podstawie obiektywnych, możliwych do stwierdzenia okoliczności faktycznych /art. 15 ust. 2 ustawy z dnia

Przewidywana zmiana planu zagospodarowania przestrzennego nie ma znaczenia dla oceny decyzji rozbiórkowej, bowiem Sąd dokonuje kontroli decyzji według stanu faktycznego i stanu prawnego z daty wydania decyzji. Ustalenia nowego planu nie mogą mieć więc odniesienia do decyzji wydanych w czasie obowiązywania planu wcześniejszego.

Zastosowanie normy art. 49 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ należy do postępowania w sprawie rozbiórki, a zatem do właściwości organów nadzoru budowlanego /art. 83 ust. 1 cytowanej ustawy/. Dopiero po stwierdzeniu przez organ nadzoru budowlanego, iż nie zachodzą przesłanki do wydania nakazu rozbiórki obiektu budowlanego, o których mowa w art. 48 Prawa

1. Obiekty budowlane zrealizowane w przeszłości w oparciu o stosowne zezwolenia władz nie muszą, spełniać aktualnych wymogów technicznych. 2. Skoro obecny właściciel budynku nie mógł wylegitymować się pozwoleniem na jego budowę a w świetle art. 333 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowie osiedli /Dz.U. 1934 nr 34 poz. 216/, obowiązującym w

O ile o zgodności budowy z przepisami decyduje regulacja obowiązująca w dacie wykonywania robót budowlanych, to likwidacja samowoli, nawet popełnionej w okresie obowiązywania ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 7 poz. 46 ze zm./, następuje przy użyciu środków, przewidzianych ustawą z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, jako że są to

Postępowanie o udzielenie pozwolenia na budowę oraz postępowanie w przedmiocie wyłączenia gruntów rolnych i leśnych z produkcji rolniczej i leśnej oparte są na odrębnych podstawach prawnomaterialnych oraz prowadzone przez odrębne organy administracji. W związku z tym ewentualne uchybienia w postępowaniu jednego z tych organów nie mogą stanowić podstawy do kwestionowania postępowania oraz rozstrzygnięcia

Domniemania faktyczne nie mogą jednak stanowić podstawy ustaleń, jeżeli dana okoliczność może być udowodniona za pomocą dostępnych organowi środków dowodowych.

Skarżąca Spółka organizowała przewozy towarów z miejsca wyjazdu za granicą do miejsca przyjazdu w kraju wykorzystując w tym zakresie usługi przewoźnika krajowego i na zlecenie osoby krajowej. Spółka nie wykonywała wskazanych usług spedycyjnych własnymi środkami transportowymi. Stosowanie "0" procent stawki podatkowej, jest swoistym przywilejem podatkowym, w związku z czym przepisy w tym zakresie powinny

Niezgłoszenie upadłości oraz brak postępowania układowego we właściwym czasie na skutek błędnie udzielonej pomocy prawnej - nie zwalnia członka zarządu od odpowiedzialności za zaległości spółki na podstawie przesłanki braku zawinienia, o której mowa w art. 116 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Początek działalności gospodarczej /w rozumieniu art. 14 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy liczyć nie od dnia wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, ale od pierwszej transakcji sprzedaży /świadczenia usług/.

Stosownie do przepisu par. 2 art. 40 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r., o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 36 noweli z dnia 6 września 2001 r. /Dz.U. nr 125 poz. 1368/ który obowiązuje od dnia 30.11.2001 r., na ostateczne postanowienie w sprawie odmowy wyłączenia rzeczy lub prawa majątkowego nie przysługuje skarga do Naczelnego

To co strony nazwały umową renty, nie było w istocie umową z art. 903 Kc, lecz umową o alimenty z art. 133 par. 1 w związku z art. 128 i art. 129 par. 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy /Dz.U. nr 9 poz. 59 ze zm./, które w stanie faktycznym sprawy niniejszej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U

Inspektor kontroli skarbowej określając stratę podatkową, winien to uczynić zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ w związku z art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w formie decyzji, a nie w formie wyniku kontroli.

Skarga może dotyczyć tylko sprawy administracyjnej skarżącego /jego własnej/, rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwości konkretyzacji własnych uprawnień lub obowiązków, wynikających z prawa materialnego. Tak ujmując interes prawny w uprawnieniu do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzić należy, że interesu tego nie posiada najemca lokalu

Podmiot gospodarczy prowadzący w sposób racjonalny działalność gospodarczą i uzyskujący z tej działalności określone przychody powinien zabezpieczyć na potrzeby związane z ewentualnymi kosztami procesów odpowiednie sumy pieniężne. Nie bez znaczenia jest przy tym fakt, że zaskarżona decyzja jest wynikiem postępowania podatkowego, które toczy się już od ponad jednego roku. Tym samym strona skarżąca miała

1. Wykonanie ocieplenia ścian rozumianego jako położenie na ścianie budynku dodatkowej warstwy z płyt styropianowych i warstwy tynku mineralnego nie może być uznane za remont. Nie jest to, bowiem robota budowlana polegająca na odtworzeniu w istniejącym budynku stanu pierwotnego. W wyniku wykonania ocieplenia powstał nowy, dotychczas nie istniejący element budynku, dodatkowo wpływający na zmianę jego

W postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie przeprowadza się postępowania dowodowego, zaś wyraźne brzmienie art. 52 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, normujące w wyczerpujący sposób zakres postępowania dowodowego przed tym sądem i rodzaju ewentualnie dopuszczanych tu dowodów /dowody z dokumentu/ przesądza o niedopuszczalności

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg powszechnych w rozumieniu Działu VIII Kpa, a więc skarg związanych z krytyką należytego wykonywania zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników /art. 227 Kpa/.

Zwolnienie od kosztów jest formą swoistego kredytowania przez Skarb Państwa, aby nie pozbawiać strony prawa do sądu. Nie znaczy to jednak, że za zasadny można uznać wniosek strony, w sytuacji, gdy ma ona co prawda pewne trudności finansowe, lecz reguluje swoje zobowiązania. Jak wskazano w uzasadnieniu orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 13 września 1937 r. nawet przeciążenie majątku spółki ponad wartość

Ryzyko niepowodzenia takiej działalności nie powinno z reguły obciążać dochodów budżetowych państwa, związanych z działalnością sądów. Gdyby przyjąć odmienne stanowisko, budżet a w konsekwencji całe społeczeństwo musiałoby kredytować działania podmiotu gospodarczego, polegające na dochodzeniu przed sądem określonych roszczeń, czy też - jak ma to miejsce w niniejszej sprawie - na kwestionowaniu na drodze

W przypadku nie wyznaczenia pełnomocnika właściwego dla doręczenia organ podatkowy doręcza pismo jednemu z pełnomocników /art. 145 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.