Wykazanie się prawem do dysponowania terenem na cele budowlane jest niezbędne w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę. Jeżeli natomiast obiekt lub jego część są już na takim gruncie wybudowane to spory dotyczącego tego prawa mają charakter cywilnoprawny i są rozstrzygane przez sądy powszechne. Zatem brak prawa do dysponowania terenem na cele budowlane nie może być powodem orzeczenia nakazu rozbiórki

Zaliczenie pomostów do obiektów, na których postawienie udzielone być musi pozwolenie wodnoprawne /art. 82 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne - Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, nie przesądza o konieczności uzyskania dodatkowo pozwolenia na budowę. Stosownie do art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. W stosunku do

Art. 91 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ pozwala na odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących melioracji wodnych szczegółowych do budowli komunikacyjnych na tych urządzeniach, tylko w zakresie wynikającym z unormowań Prawa wodnego, m.in. dotyczących utrzymania i eksploatacji tych urządzeń, odszkodowań za szkody związane z ich wykonaniem

1. Przesłanką zastosowania przepisu art. 36a ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ jest stwierdzenie istnienia odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego i wydanego pozwolenia na budowę wskazujące na zamiar inwestora kontynuacji budowy z tymi odstępstwami. Krótkotrwałe odstępstwa, będące wynikiem błędów lub innych zdarzeń nie wypełniają hipotezy

1. Jeżeli inwestycja byłaby niezgodna z prawem inwestor nie otrzymałby pozwolenia, co spełniałoby dyspozycję normy zawartej w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nakazującej właściwemu organowi wydanie nakazu rozbiórki tak wybudowanych obiektów. 2. Podstawową przesłanką zastosowania przepisu art. 48 Prawa budowlanego jest brak w momencie wydawania decyzji

Uruchomienie produkcji w budowanym obiekcie, który zgodnie z pozwoleniem budowlanym miał być halą magazynową wyrobów gotowych świadczy o świadomym i istotnym odstępstwie od tego pozwolenia obligującym organy nadzoru budowlanego do wstrzymania robót budowlanych na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Zawinione przez pełnomocnika strony przekroczenie ustawowego terminu nie może stanowić ważnego powodu, o jakim mowa w art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Usunięcie nieprawidłowości stanu technicznego obiektu budowlanego w oparciu o art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ zawsze winno uwzględniać indywidualne cechy kontrolowanego obiektu, stąd rodzaj i zakres wystosowanych do inwestora nakazów winien być zależny od ustalonych konkretnych potrzeb.

Ze statutu wynika, że celem ruchu jako organizacji społecznej, jest między innymi ochrona konstytucyjnych praw obywatelskich. Mając to na uwadze, należało dopuścić ruch do udziału w niniejszym postępowaniu sądowym.

1. Zgłoszenie właściwemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej budowy lub robót budowlanych jest formą wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie wymagającej ustalenia przez wymieniony organ, czy zamierzona budowa lub roboty budowlane odpowiadają wymogom prawa i mogą być realizowane, czy też organ powinien nie dopuścić do realizacji danej budowy /robót budowlanych/. 2. Wydając

Dokonanie przez podatnika korekty w deklaracji za grudzień 1997 r. - podatku naliczonego za okresy rozliczeniowe kwiecień, maj, lipiec, sierpień 1997 r. /termin, o jakim mowa w art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w sytuacji gdy zapłata należności ZPChr nastąpiła w listopadzie 1997 r. jest prawnie skuteczne

Zwrot zawarty w ust. 4 par. 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1993 r. w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych /Dz.U. nr 133 poz. 637/ "wniesionych ładunków zanieczyszczeń", odnosi się do ścieków wprowadzanych /do wód lub do ziemi/ z oczyszczalni grupowych (...), a nie oznacza "wniesionych ładunków zanieczyszczeń" do oczyszczalni, gdyż o ściekach wprowadzanych

Jeżeli podatnik odwoła się od decyzji urzędu odmawiającej mu umorzenia sankcji i odsetek w podatku VAT, to izba skarbowa musi ponownie przeprowadzić postępowanie i wyjaśnić sprawę merytorycznie.

Kwestia wewnętrznych stosunków między inwestorem i właścicielem, czy też między współwłaścicielami, /z których jeden jest inwestorem/ i ewentualnych rozliczeń majątkowych pozostaje poza zainteresowaniem organu budowlanego.

Regulacja zawarta w ust. 4 art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ prowadzi do wniosku, że w stosunku do robót, które zostały już wykonane zbędnym jest wydawanie postanowienia o wstrzymaniu ich wykonania bądź nakazywanie zaniechania dalszych robót lub udzielanie pozwolenia na ich wznowienie. W takim przypadku organ nadzoru budowlanego powinien od razu wydać

O niewykonaniu wyroku można mówić zarówno wówczas, gdy w ogóle nie został on wykonany, jak i wtedy gdy nie wykonano go w całości. Zastosowanie się do treści wyroku, które wyłącza stosowanie środków wymienionych w art. 31 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, polega na wydaniu decyzji w terminie wskazanym przez sąd. W wypadku wydania decyzji

Określenie ilości lokali mieszkalnych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie wiąże inwestora albowiem kwestia ta pozostaje poza sferą ingerencji organów ustalających warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. O ilości mieszkań w budynku wielorodzinnym decyduje inwestor przy uwzględnieniu gabarytów budynku i jego lokalizacji.

1. Zgodnie z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ rozstrzygnięcie w sprawie kosztów postępowania stanowi integralną część orzeczenia tego Sądu, od którego nie przysługują zwykłe środki zaskarżenia, a zatem wniesienie zażalenia na rozstrzygnięcie w sprawie kosztów postępowania - jest niedopuszczalne. 2. Stosowanie w postępowaniu