Stanowiąc w art. 64 par. 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ o trybie postępowania organu celnego ze zgłoszeniem celnym dokonanym bez zachowania warunków formalnych określonych w art. 64 par. 1 i 2, ustawodawca przesądził tym samym nie tylko o tym, że odmowa przyjęcia zgłoszenia celnego może mieć miejsce wyłącznie z określonych przyczyn formalnych, ale także

To, że jeden z uczestników postępowania czynił starania o wniesienie rewizji nadzwyczajnej od wyroku, którego rozstrzygnięcie powodowało powrót sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ administracji publicznej, nie usprawiedliwia organu, który do dnia rozprawy sądowej w sprawie ze skargi na bezczynność tego organu decyzji nie wydał.

Postępowanie administracyjne przeprowadzone po wznowieniu postępowania wykazało, że okoliczność, iż w 1944 roku istniała w przedsiębiorstwie jedna wanna, zaś druga była w budowie, w żaden sposób nie wpływa na rozstrzygnięcie sprawy w postępowaniu o stwierdzenie nieważności. Tym samym nie można uznać, że ujawnienie tej dokumentacji miało istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.

Stosowanie przepisów podatkowych dotyczących ulg powinno być ścisłe, jako przepisów szczególnych, stanowiących odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Oznacza to wyłączenie wykładni rozszerzającej, podobnie jak i zwężającej.

Organ podatkowy upoważniony do ustalenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania obowiązany jest do podjęcia wszelkich niezbędnych kroków do ustalenia tej podstawy w sposób możliwie najbardziej zbliżony do jej rzeczywistej wysokości, a zatem nie może on przyjmować za podstawę swoich rozstrzygnięć ustaleń dowolnych lub przypadkowych.