Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji o odrzuceniu odwołania od decyzji organu rentowego należy traktować jako postanowienie w przedmiocie odrzucenia pozwu w rozumieniu art. 392 KPC.

Sprawa o prawo do zasiłku chorobowego należy do spraw, w których dopuszczalność kasacji zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 § 1 KPC).

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, poza sprawami o przyznanie i wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, dopuszczalność kasacji zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 KPC w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. "a" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na wpłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń, chyba że wydatki te mają charakter kosztów uzyskania przychodów, a zatem są ponoszone w celu uzyskania przychodów.

Udzielenie lub nieudzielenie absolutorium zarządowi jest podsumowaniem wykonania budżetu i stanowi element zamykający gospodarkę finansową gminy w danym roku, dlatego winno być uchwalane w głosowaniu jawnym. W demokratycznym państwie prawnym wyborcy, będący przecież podatnikami, mają prawo wiedzieć, jak radni oceniają gospodarowanie przez zarząd środkami publicznymi, pochodzącymi z ich zobowiązań podatkowych

Skoro część mieszkania zajmowanego przez osobę ubiegającą się o przyznanie dodatku mieszkaniowego zajmuje osoba, która prowadzi odrębne gospodarstwo domowe, to powierzchnia tej części mieszkania nie powinna być zaliczana do powierzchni użytkowej lokalu przeliczanej na liczbę członków gospodarstwa domowego wnioskodawcy, jeżeli jest ona zajmowana na podstawie tytułu prawnego.

Pogląd co do tego, że w postępowaniu egzekucyjnym nieskuteczne jest żądanie stwierdzenia nieistnienia obowiązku /art. 33 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, znajduje swoje oparcie w przepisie art. 34 par. 1 cyt. ustawy stanowiącego, że zarzuty zgłoszone na podstawie wskazanej w art. 33 pkt 1-6 organ egzekucyjny rozpatruje

Zmiana sposobu zagospodarowania terenu, o którym mowa w art. 39 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, to zmiana polegająca na zmianie funkcji danego terenu. Zmianą sposobu zagospodarowania terenu w rozumieniu tego przepisu będzie zatem m.in. zmiana polegająca na tym, że zamiast obiektu przeznaczonego na mieszkanie powstanie

Aby urządzenie budowlane o jakim mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ podlegało regulacjom tego prawa to musi ono stanowić bądź to część obiektu budowlanego, z którym jest związane, względnie stanowić samodzielny obiekt budowlany w rozumieniu art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego.

1. Usytuowane przed dniem uprawomocnienia się decyzji o pozwoleniu na budowę. na nieruchomości gruntowej obiekty o tymczasowym charakterze, jak barakowozy czy obiekty kontenerowe, zaliczają się do wyszczególnionych w art. 3 pkt. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, tymczasowych obiektów budowlanych wymagających pozwolenia na budowę. 2. Usytuowanie na działce

Skarżący złożył wniosek o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Urzędu Skarbowego po upływie wskazanego terminu rocznego. Zasadnie zatem i zgodnie z prawem organy obu instancji orzekły o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.

Art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ dotyczący zasad umarzania zaległości podatkowych lub odsetek za zwłokę nie obejmuje swoim podmiotowym zakresem płatników. Oznacza to, że ustawodawca nie przewidział możliwości występowania płatników z wnioskiem o umorzenie wymienionych należności.

Nie można podzielić poglądu prezentowanego w zaskarżonej decyzji, iż w świetle art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz par. 54 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy.

1. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ zgłoszenia właściwemu organowi wymaga, między innymi, wykonanie robót budowlanych polegających na instalowaniu urządzeń na obiektach budowlanych, o wysokości powyżej 3 m. Takie sformułowanie tego przepisu wskazuje, że "wysokość powyżej 3 m" dotyczy wysokości instalowanego urządzenia

Decyzje organów podatkowych powinny odpowiadać prawu, a więc wynikającym z konkretnych przepisów normom prawnym /wypowiedziom prawodawcy kreującym wzór określonych zachowań/. Muszą one także - wobec konieczności usuwania nie dających się uniknąć sprzeczności regulacji prawnej oraz niejasności wypowiedzi normatywnych - pozostawać w zgodzie z zasadami logiki oraz wymaganiami zdrowego rozsądku, które

Warunkiem zwolnienia z art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest złożenie prawidłowo wypełnionej deklaracji podatkowej. Zaniżenie podatku należnego, bez względu na rozmiar zaniżenia, wyklucza nabycie zwolnienia.

"Dostosowywanie robót do stanu zgodnego z prawem" musi polegać na robotach budowlanych - takich, które będą zgodne z dokumentacją, a nie na dostosowywaniu, dokumentacji do istniejącego stanu robót.

Rozbiórka obiektu wspólnego, czy nawet jego części jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu rzeczą wspólną i z mocy art. 199 Kc do jej wykonania niezbędna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. Z tych samych powodów decyzja nakazująca rozbiórkę rzeczy wspólnej czy jej części, jako dotycząca wszystkich współwłaścicieli, winna tę regulację uwzględniać.

Za oczywiście bezzasadną (art. 393 § 1 KPC) należy uznać kasację, w której skarżący przytoczył niewłaściwe przepisy mające wzruszyć zaskarżone orzeczenie lub gdy w ramach wstępnej oceny kasacji, bez głębszych rozważań, można uznać, że żadna ze wskazanych podstaw kasacyjnych jej nie usprawiedliwia.

Sąd Najwyższy dokonuje wykładni wydanego przez siebie orzeczenia (sentencji lub uzasadnienia) wówczas, gdy jego treść została sformułowana w sposób niejasny, uniemożliwiający jednoznaczne rozumienie tekstu.

Postanowienie sądu drugiej instancji o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji jako niezaskarżalne, podlega na wniosek skarżącego ocenie Sądu Najwyższego w razie zaskarżenia zażaleniem postanowienia o odrzuceniu kasacji (art. 380 w związku z art. 39319 KPC).