Prawo do wcześniejszej emerytury na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 1989 r. w sprawie uprawnień do wcześniejszej emerytury pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki (Dz.U. Nr 28, poz. 149 ze zm.) nie przysługuje rolnikom.

Pod pojęciem "ład i porządek publiczny" /art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach - Dz.U. nr 114 poz. 739/ rozumie się przestrzeganie norm prawa polskiego i stosowanie się do nich.

1. W sytuacji, gdy w wyniku odwołania od decyzji wydanej w trybie art. 226 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm.; uchylającej decyzję, od której złożono pierwsze odwołanie/ organ odwoławczy uchyla tę decyzję, to powinien jednocześnie rozpatrzyć pierwsze odwołanie i wydać rozstrzygnięcie odnoszące się do decyzji, od której wniesiono to odwołanie

Wyjątek, o którym mowa w drugiej części przepisu art. 14a ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ odnosi się zarówno do podatników podatku akcyzowego, jak i do innych podatników - w obu przypadkach wtedy, gdy sprzedają wyroby akcyzowe wymienione sprzedających wyroby akcyzowe wymienione w pozycjach 8, 9, 11 i 20

Zawieranie umów, których głównym celem jest odliczanie od dochodu po dniu 1 stycznia 1997 r. takich samych wydatków /darowizn/, z tym że płatnych okresowo /w formie stypendium czy renty/, może być w realiach konkretnej sprawy oceniane przez organ podatkowy jako działanie in fraudem legis. Takiej oceny nie można jednak mechanicznie odnosić do umów ustanawiających świadczenia, które z uwagi na ich źródło

Strony występujące w postępowaniu poprawczym mogą wnieść kasację, w warunkach określonych w art. 520 k.p.k., od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego, w razie orzeczenia wobec nieletniego środka poprawczego - umieszczenia w zakładzie poprawczym, nie tylko z powodu uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k., ale także podnosząc zarzut innego rażącego naruszenia prawa jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ

Korzystanie z prawa do świadczeń ubezpieczeniowych z innego tytułu nie stanowiło przeszkody nabycia od dnia 1 stycznia 1998 r. prawa do uposażenia spoczynkowego przez osoby, które przed tą datą przeszły ze służby prokuratorskiej na emeryturę.

Usiłowanie kradzieży na szkodę pracodawcy stanowi ciężkie naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego dbałości o mienie pracodawcy (art. 52 § 1 pkt 1 w związku z art. 100 § 2 pkt 4 KP).

Na podstawie art. 4771 § 1 KPC nie jest możliwe uwzględnienie roszczenia, które nie przysługuje pracownikowi w świetle prawa materialnego.

Niemożność porozumienia się i współpracy przełożonego z pracownikiem, wynikająca z ich odmiennej wizji prowadzenia zakładu pracy, wyrażająca się dezaprobatą pracownika dla zmian organizacyjnych i przejawiającą się w sposobie wykonywania obowiązków pracowniczych, może stanowić przyczynę utraty do niego zaufania pracodawcy i uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę.

Powierzenie przez pracodawcę dotychczasowych obowiązków głównego księgowego, sprowadzających się do obsługi rachunkowej przedsiębiorstwa, osobie wykonującej te zadania na podstawie umowy cywilnoprawnej, stanowi likwidację stanowiska pracy. Jest to uzasadniona przyczyna wypowiedzenia dotycząca zakładu pracy (art. 45 § 1 KP i art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania

Rozwiązywanie stosunków pracy przez syndyka masy upadłości, który nie zwalnia równocześnie całej załogi i przez dłuższy czas prowadzi za zgodą sędziego komisarza normalną działalność gospodarczą, powinno następować według kolejności mającej na względzie klauzule generalne z art. 8 KP z tym, że ich naruszanie może uzasadniać jedynie roszczenia odszkodowawcze.

Likwidacja stanowiska kierownika jednostki organizacyjnej zakładu pracy, przed podjęciem decyzji o likwidacji tej jednostki, nie jest przyczyną organizacyjną, uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę na czas określony na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych

Niemożność dalszego zatrudnienia w pełnym wymiarze zajęć jako przesłankę przeniesienia nauczyciela w stan nieczynny (art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.) należy odnosić do przedmiotu nauczanego dotąd przez nauczyciela, a wyjątkowo tylko można brać pod uwagę inne przedmioty, do nauczania których ma kwalifikacje

Dla uznania wydatków na reprezentację za koszt uzyskania przychodu nie wystarczy, że mieszczą się one w limicie określonym w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Przede wszystkim wydatek taki musi pozostawać w związku przyczynowym z uzyskaniem przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 omawianej ustawy, a ponadto

organ orzekający w sprawie pozbawienia określonej osoby uprawnień kombatanckich na podstawie powyższego przepisu nie jest obowiązany do wyjaśnienia, czy nie istnieją przesłanki uzasadniające przyznanie takich uprawnień tej osobie z tytułu działalności określonej w art. 1 ust. 2, art. 2 i art. 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych

Nie do pogodzenia z konstytucyjną zasadą państwa prawnego jest taki stan, w którym nakłada się decyzją na jednostki organizacyjne /strony/ kary pieniężne za przekroczenie dopuszczalnej emisji, ustalone inną decyzję administracyjną /art. 110 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, która z powodu wejścia w życie przepisów

Zarzut dotyczący wadliwego przebiegu granicy między działkami nie może stanowić podstawy dla odmowy udzielenia pozwolenia na budowę. Nie może też podważać legalności zaskarżonej decyzji.

Art. 190 par. 1 pkt 21 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ zwalnia od cła środek przewozowy uzyskany tytułem odszkodowania, ale tylko w zamian za dopuszczony do czasowego wywozu taki środek zniszczony w wypadku, a także środek nabyty za pieniądze otrzymane za granicą tytułem odszkodowania za dopuszczony do czasowego wywozu środek zniszczony w wypadku.