Zawarte w art. 229 ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ wyłączenia możliwości dochodzenia roszczenia o zwrot nieruchomości nie przesądzają o bezprzedmiotowości postępowania, lecz określają negatywne przesłanki, których zaistnienie musi oznaczać odmowę zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.

Decyzja w przedmiocie wydania pozwolenia na broń nie jest decyzją o charakterze uznaniowym /jak to niejednokrotnie błędnie wywodzą organy policyjne/ lecz jest tzw. decyzją związaną.

1. Negatywną przesłanką otrzymania uprawnień kombatanckich nie jest orzekanie w sprawach karnych lecz /tak verba legis/ zatrudnienie, pełnienie służby lub funkcji w jednostkach organizacyjnych lub na stanowiskach związanych ze stosowaniem represji wobec osób podejrzanych lub skazanych za działalność podjętą na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej w sądownictwie powszechnym.

1. Sytuacja osoby, która ubiega się o kolejne przedłużenie jurydyczne jest pozornie jednakowa, jak sytuacja osoby ubiegającej się o takie zezwolenie po raz pierwszy. Wynika to z odesłania zawartego w obu ustępach art. 22 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ do przesłanek zawartych w art. 17 /przesłanki pozytywne/ i art. 13 /przesłanki negatywne/ tej ustawy

Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd może orzec o wstrzymaniu wykonania decyzji, zwłaszcza jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Decyzja ustalająca warunki zabudowy i zagospodarowania terenu ma charakter przygotowawczy dla postępowania

Sam fakt służby wojskowej z poboru w Wojsku Polskim po dniu 10 05 1945 r. a przed 30 czerwca 1947 r. skutkuje zachowaniem uprawnień kombatanckich, uzyskanych wyłącznie z tytułu działalności w latach 1944-1956 w charakterze uczestnika walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej.

Organ podatkowy nie może odmówić przyjęcia dowodu przedstawionego przez stronę. Odmowa jego przyjęcia przez organ I instancji, a następnie dopuszczenie i ocena jego skutków w postępowaniu odwoławczym jest naruszeniem zasady instancyjności.

Warunkiem skuteczności czynności procesowej w zakresie wniesienia odwołania od decyzji administracyjnej jest zachowanie ustawowego terminu do jej dokonania.

1. Zeznanie podatkowe podatnika stanowi oświadczenie o wysokości osiągniętego dochodu /art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ oraz o kosztach jego uzyskania /art. 22 tej ustawy/. Jest ono wiążące do czasu kiedy organ podatkowy nie określi podatku w innej wysokości /art. 45 ust. 6/. 2. Z chwilą wejścia w życie ustawy

O tym, czy najem ma charakter działalności usługowej, czy też jest pobieraniem pożytków cywilnych, przesądza zamiar wynajmującego, czy jego intencją jest czerpanie zysków z powtarzającego się wynajmowania rzeczy, czy też umowa najmu ma charakter incydentalny.

W oparciu o przeprowadzone badania lekarskie poborowego, w wyniku których stwierdzono niewielkie zniekształcenie trzonu kręgu L-1 bez upośledzenia ruchomości kręgosłupa i bez objawów korzeniowych, a więc upośledzające sprawność ustroju najwyżej nieznacznie orzekające organy obu instancji doszły do przekonania, że w świetle przepisów rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 czerwca 1992 r.

Nadanie i nabicie numerów identyfikacyjnych pojazdu nie wymaga wydania decyzji administracyjnej.

Nieskorzystanie przez organ odwoławczy z przeprowadzenia w granicach określonych art. 136 i art. 138 par. 2 Kpa postępowania dowodowego uzupełniającego świadczy o niewyjaśnieniu wszystkich istotnych dla spraw okoliczności naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów w stopniu mogącym mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia.

Osoba nie umieszczona w aktualnym spisie radców prawnych nie ma prawa wykonywania zawodu, a tym samym nie może ani jako pełnomocnik strony, ani we własnym imieniu sporządzić kasacji lub zażalenia do Sądu Najwyższego.

W razie stwierdzenia, że organ, którego działania lub bezczynności dotyczy orzeczenie sądu, nie wykonał w całości lub w części tego orzeczenia Sąd może orzec o wymierzeniu temu organowi grzywny do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego o ukaraniu grzywną podlega wykonaniu w drodze egzekucji sądowej

Skoro obowiązkiem organu wydającego decyzję określającą wysokość zaległości podatkowej /art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest naliczenie odsetek na dzień wydania decyzji, które to rozstrzygnięcie stanowi integralną część decyzji wymiarowej /art. 53 par. 4 cyt. ustawy/ wydający taką decyzję inspektor nie może nie wykonać powyższego