Pojęcia "pod kierownictwem", użyte w art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, i "osoba nadzorująca" użyte w par. 6 ust. 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie /Dz.U. 1995 nr 8 poz. 38 ze zm./, oznaczają, że takie funkcje były sprawowane

1. Nowelizacja art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, dokonana na mocy art. 4 ustawy z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 48 poz. 552/, ma zastosowanie do wszelkich aktów prawa miejscowego, bez względu na datę ich uchwalenia

Osoba ubiegająca się o uprawnienia budowlane /prowadząca własną firmę/ sama sobie nie może potwierdzić odbycia praktyki zawodowej, która musi odbywać się pod kierownictwem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, a ponadto osoba takie kierownictwo sprawująca musi potwierdzić /własnoręcznym podpisem/ fakt odbycia wymaganej praktyki.

Pracownik zakładu opieki zdrowotnej przejęty na podstawie art. 231 § 1 KP przez samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej przed dniem 1 stycznia 1998 r., tj. przed wejściem w życie ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 ze zm.) zachowuje prawo do nagrody z zakładowego funduszu nagród do czasu zmiany

W myśl par. 35 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ w przypadku gdy nabywca posiada fakturę lub fakturę korygującą nie potwierdzoną kopią u sprzedawcy, faktury te nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub

Przed dniem 16.05.1993 r., kiedy to weszła w życie kolejna nowelizacja ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 28 poz. 127/, nie było podstawy prawnej do wydania decyzji w przedmiocie przeniesienia odpowiedzialności podatkowej na wspólnika spółki z. o.o. Natomiast odpowiedzialność członka zarządu takiej spółki była i jest uzależniona od bezskuteczności egzekucji przeciwko spółce, stosownie

Art. 53 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nakazuje na równi z zaległością podatkową traktować taki zwrot podatku, który podatnik otrzymał nienależnie, a nie taki, który jedynie nienależnie deklarował.

W stosunku do obiektu samowolnie zrealizowanego nieprawidłowe jest orzekanie przez właściwy organ o dopuszczalności hałasu emitowanego przez ten obiekt, na podstawie art. 51 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, poza prowadzonym postępowaniem legalizacyjnym /art. 37, art. 40 i art. 42 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo

Likwidacja zakładu pracy, w wyniku której majątek dotychczasowego pracodawcy jest wykorzystywany do wykonywania tych samych zadań, czemu towarzyszy przejęcie części pracowników, jest przejściem zakładu pracy na nowego pracodawcę w rozumieniu art. 231 KP.

Przy ocenie, czy zmiany organizacyjne w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.) uzasadniają przeniesienie nauczyciela w stan nieczynny należy uwzględnić wszystkie posiadane przez niego kwalifikacje nauczycielskie, a nie tylko kwalifikacje odnoszące się do przedmiotów, których nauczał przed przeniesieniem

Wiek dziecka nie przesądza o istnieniu bądź nieistnieniu obowiązku alimentacyjnego, lecz możliwości dziecka do samodzielnego utrzymania się, dochody z jego majątku, a także niedostatek. Okoliczność, że syn skarżącej zaniedbał studia i z własnej winy nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać, mogłaby być argumentem w procesie alimentacyjnym przemawiającym za ustaleniem obowiązku alimentacyjnego

1. Sąd nie będąc związany granicami skargi /art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest jednak związany granicami, jakie wyznacza przedmiot zaskarżonej decyzji i poza te granice wyjść nie może. Rozpatrując więc sprawę legalności decyzji wymiarowych nie mógł sąd oceniać legalności ostatecznej decyzji dotyczącej odroczenia terminu płatności

Niewystąpienie przez pracodawcę do zarządu zakładowej organizacji związkowej o wyrażenie zgody na rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem szczególnie chronionym z tytułu pełnionej funkcji związkowej przesądza w zasadzie o słuszności jego roszczenia o przywrócenie do pracy. Tylko wyjątkowo naganne zachowanie pracownika, udowodnione przez pracodawcę, może stanowić podstawę odmowy uwzględnienia roszczenia

1. Skarżąca w okresie, kiedy była zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług nabyła prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego podatku od towarów i usług. Fakt zakończenia działalności czyniącej ją podatnikiem VAT i zawiadomienie o tym organu, powodujące wykreślenie z rejestru podatników, nie mogą-pozbawiać dobrze nabytego prawa. 2. Nie może korzystać z obniżenia kwoty lub zwrotu

Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody stwierdzające nieważność uchwały rady gminy powinno zawierać uzasadnienie prawne i faktyczne, które jednoznacznie wskazuje, że przedmiotowa uchwała została wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem oznaczonego przepisu prawa materialnego.

Błędny jest pogląd jakoby definicja pracowniczego ogrodu działkowego przewidziana ustawą z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych /Dz.U. 1996 nr 85 poz. 390 ze zm./ była tożsama z "ogrodem przydomowym", o jakim mowa w art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464 ze zm./,

Sprawa o zawieszenie części uzupełniającej emerytury rolniczej jest sprawą o prawo majątkowe w rozumieniu art. 3921 § 1 KPC.

Jeśli oskarżony nie składa wniosku o doprowadzenie go na rozprawę odwoławczą, nie wolno domniemywać, że rezygnuje on z przysługującego mu prawa do osobistego reprezentowania na rozprawie swoich interesów (art. 451 k.p.k.). Tego rodzaju faktyczne domniemanie jest usprawiedliwione wówczas, gdy oskarżony nie składa takiego wniosku po prawidłowym zawiadomieniu go o przysługującym mu uprawnieniu (art. 16