Odpowiedź na skargę jest pismem procesowym, do którego- z mocy art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego. Do odpowiedzi na skargę stosuje się w konsekwencji art. 127 Kpc wymagający wypowiedzenia się przez autora pisma procesowego co do twierdzeń strony przeciwnej i dowodów
Przepisy § 11 i § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz.U. Nr 51, poz. 326 ze zm.), uznane wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 maja 1999 r. P 6/98 (Dz.U. Nr 45, poz. 458) za niezgodne z art. 66 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 298 i z art. 128 Kodeksu
O nieodwracalności skutków prawnych można mówić tylko wówczas, gdy odwrócenie następstw spowodowanych decyzją, nie jest możliwe poprzez podjęcie przez organy administracji publicznej działań na podstawie obowiązujących przepisów prawa materialnego i kodeksu postępowania administracyjnego.
W sprawach o stwierdzenie nieważności będących w toku w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks skarbowy (Dz. U. Nr 62, poz. 717) właściwość sądu odwoławczego, w zakresie określonym przepisem art. 102 § 6 k.p.k., należy ustalać na podstawie tego przepisu, jeżeli
W celu ustalenia możliwości zatrudnienia nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć na podstawie umowy o pracę na czas określony (art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.), jego pensum dydaktyczne jako nauczyciela przedmiotu i pensum nauczyciela bibliotekarza nie podlegają sumowaniu.
Zarówno ustawa z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, jak i rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania dotyczących pozbawiania uprawnień kombatanckich i zasad przeprowadzania weryfikacji tych uprawnień /Dz.U
Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ organy podatkowe obowiązane są badać cel darowizny na podstawie której dokonano odliczenia od dochodu, również w przypadku, jeżeli przeznaczenie darowizny nie zostało zapisane w konstytuującej ją umowie. Rozpatrzenie takie nie może ograniczać się wyłącznie do stwierdzenia
Wszelkie zdarzenia faktyczne lub prawne, jakie miały miejsce po wydaniu zaskarżonego aktu nie mogą być miarodajne dla oceny jego legalności i nie mogą wyznaczać orzeczenia Sądu. Przepisy prawa nie wymagają od organu administracji publicznej przewidywania wszystkich społecznych i gospodarczych skutków, jakie mogą nastąpić w efekcie wydanej przez niego decyzji. Organ administracji, po przeanalizowaniu
Zgodnie zaś z treścią art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, budowa ogrodzeń o wysokości powyżej 2,20 m wymaga zgłoszenia i to niezależnie od usytuowania tego obiektu względem ulicy czy innych miejsc publicznych.
1. W wypadku gdy obliczenie i pobranie podatku nastąpiło za pośrednictwem płatnika zwrot podatku na podstawie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może być dokonany tylko na mocy wcześniej wydanej, w oparciu o art. 175 Kpa, decyzji w przedmiocie obliczenia tego podatku bądź stwierdzenia braku obowiązku podatkowego. 2. W tej sytuacji
Zastosowanie instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary przewidzianej w art. 57 § 4 k.k. z 1969 r., polegającej na odstąpieniu od wymierzenia kary dodatkowej lub instytucji przewidzianej w art. 61 § 2 k.k. z 1997 r. polegającej na odstąpieniu od wymierzenia środka karnego, oznacza całkowite odstąpienie od orzeczenia obligatoryjnej kary dodatkowej lub obligatoryjnego środka karnego.
Bez względu na przedmiot sprawy i jego rzeczywisty związek z interesem prawnym gminy, gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej dotyczącej osoby trzeciej, w której decyzje wydaje wójt tej gminy. Gmina, ani żaden jej organ nie są uprawnienie w tej sprawie do zaskarżenia do Sądu administracyjnego decyzji organu odwoławczego.
Przepis art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ na równych prawach z okresami aktywności zawodowej wymienionymi w ust. 1 pkt 2 tego przepisu, traktuje okresy w czasie których zatrudnienie nie było wykonywane z ważnych i usprawiedliwionych przyczyn, a są to okresy mające znaczenie również i dla nabycia uprawnień
Nie może stanowić przesłanki umorzenie zaległości brak wiedzy podatnika co do obowiązku wyłącznie rejestracyjnego w podatku od towarów i usług. Obowiązek podatkowy określają ustawy, z treścią których każdy obywatel należycie dbający o własne interesy może i powinien się zapoznać, zwłaszcza rozpoczynając działalność gospodarczą.
W postępowaniu przed sądem administracyjnym wykluczone jest przeprowadzanie dowodu z opinii biegłego /art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Zgodnie z art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach należących do właściwości innych sądów. Na bezczynność Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w myśl art. 83 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 137 poz. 887 ze zm./ przysługuje
Urząd skarbowy wydał decyzję o przedłużeniu terminu zwrotu podatku VAT ponad ustawowy termin. Termin ten wynika z art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i jest terminem prawa materialnego, tak więc jego przywrócenie nie jest możliwe, a czynność wydana po jego upływie nie może rodzić skutków prawnych.
Brak w kasacji przedstawienia okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie (art. 3933 § 1 pkt 3 KPC) stanowi uchybienie nieusuwalne w trybie przepisów o usuwaniu braków formalnych pisma procesowego i pociąga za sobą jej odrzucenie (art. 3935 KPC i art. 3937 § 2 KPC).