Skarga na bezczynność Wojewody w zakresie aktu nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego, tj. sprawy określonej w art. 16 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu w oparciu o art. 27 ust. 2 cyt. ustawy o NSA.
1. Skoro w odwołaniu od decyzji organu I instancji strona skarżąca zarzuciła naruszenie art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, obowiązkiem organu odwoławczego, ponownie rozpatrującego sprawę w całokształcie jej okoliczności faktycznych i prawnych, jest przede wszystkim konkretne odniesienie się do zarzutów odwołania strony i wykazanie z jakich
Wobec złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu, wydanie postanowienia stwierdzającego uchybienie terminu nie mogło mieć miejsca przed ostatecznym rozpoznaniem wniosku strony o przywrócenie terminu, gdyż postanowienie przywracające termin wyłącza możliwość wydania postanowienia o uchybieniu terminu odwołania.
Dla oceny stosunków majątkowych między małżonkami wiążący jest moment doręczenia małżonkowi decyzji o odpowiedzialności wydanej w trybie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
Oświadczenie woli wyrażone w formie aktu notarialnego może być drugiej stronie złożone przez doręczenie jej pisma zawiadamiającego o istotnej treści i o formie tego oświadczenia woli.
Nie jest skuteczne oparcie kasacji na 'zarzucie' naruszenia jedynie art. 233 § 1 k.p.c. i to tylko przez 'nie dokonanie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego'. Nie wypełnia pierwszej podstawy kasacyjnej 'zarzut' naruszenia prawa materialnego oparty na własnym stanie faktycznym przyjętym przez skarżącego. Stanowi to jedynie polemikę z poczynionymi w sprawie ustaleniami.
Powództwo przeciwko notariuszowi o stwierdzenie nieważności aktu notarialnego jest niedopuszczalne.
Oświadczenie woli wyrażone w formie aktu notarialnego może być drugiej stronie złożone przez doręczenie jej pisma zawiadamiającego o istotnej treści i o formie tego oświadczenia woli.
Nie jest skuteczne oparcie kasacji na „zarzucie” naruszenia jedynie art. 233 § 1 k.p.c. i to tylko przez „nie dokonanie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego”. Nie wypełnia pierwszej podstawy kasacyjnej „zarzut” naruszenia prawa materialnego oparty na własnym stanie faktycznym przyjętym przez skarżącego. Stanowi to jedynie polemikę z poczynionymi w sprawie ustaleniami.
Powództwo przeciwko notariuszowi o stwierdzenie nieważności aktu notarialnego jest niedopuszczalne.
Przepierzenie drewniane, stanowiące ściankę na strychu budynku mieszkalnego nie stanowi obiektu budowlanego w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a co zatem idzie zmiana jego położenia nie wymaga ani zgody, ani interwencji, ani zgłoszenia organom nadzoru budowlanego.
Pojazd który na skutek wypadku nie nadaje się do dalszego wykorzystania i został wycofany z eksploatacji, traktowany być musi jako odpad. Natomiast okoliczność, że pojazd ten, po przeprowadzeniu stosownego remontu i usunięciu uszkodzeń, będzie mógł być ponownie dopuszczony do ruchu i wykorzystania, nie może mieć wpływu na jego kwalifikację prawną jako odpadu przed dokonaniem takiego remontu. Nie wyklucza
Momentem decydującym o możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, jest moment dokonania owego wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu
Momentem decydującym o możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, jest moment dokonania owego wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu.
Waga samochodowa jest budowlą, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.- Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i nie odpowiada żadnemu z obiektów gospodarczych związanych z produkcją rolną i uzupełniających zabudowę zagrodową o jakich mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Zatem na realizację takiego obiektu wymagane jest pozwolenie na budowę.
W postępowaniu o zwrot nienależnie pobranej pomocy finansowej, prowadzonym na podstawie par. 5 ust. 1 pkt 1 zarządzenia Szefa Urzędu Ochrony Państwa z dnia 15 października 1997 r. w sprawie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu przez funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa /M.P. nr 78 poz. 756/, organ nie może dokonywać samodzielnych ustaleń w kwestii nienależnego pobrania pomocy
Realizacja świadczeń, o których mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./, w ośrodku dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy nie jest sprzeczna z Konwencją Genewską z dnia 28 lipca 1951 r. dotyczącą statusu uchodźców /Dz.U. 1991 nr 119 poz. 515/.
Przepis art. 30 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nakazujący doliczenie do ceny transakcyjnej kosztów transportu do granicy państwa nie uzależnia doliczeń od tego, jakie koszty poniósł importer. Regulacja w nim zawarta dotyczy obiektywnych kosztów transportu do granicy, niezależnie od tego, kto koszty w tej wysokości faktycznie ponosił.
Od wniosku o wpis do księgi wieczystej własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, nabytego na podstawie umowy od członka spółdzielni, pobiera się wpis w wysokości określonej w § 31 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 154, poz. 753 ze zm.).
Komunalna jednostka organizacyjna, sprawująca zarząd nieruchomością wspólną na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. Nr 85, poz. 388 ze zm.), nie może wliczać do kosztów tego zarządu własnych kosztów, chyba że co innego wynika z umowy o sprawowanie tego zarządu.
Umowa przeniesienia własności nieruchomości na zabezpieczenie spłaty kredytu, w której kredytodawca zobowiązał się do przeniesienia z powrotem na kredytobiorcę własności tej nieruchomości niezwłocznie po spłacie kredytu, nie jest umową o przeniesienie własności nieruchomości zawartą pod warunkiem (art. 157 § 1 k.c.).