Unormowanie w przedmiocie unieważnienia aktu stanu cywilne nie przewiduje ograniczeń podyktowanych ze względu na podstawę sporządzenia aktu, w szczególności nie wyłącza unieważnienia aktu sporządzonego na podstawie postanowienia sądu.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych do dnia 1 stycznia 1999 r. nie ponosił odpowiedzialności za zobowiązania jednostek budżetowych Skarbu Państwa (art. 40 § 1 KC). Przepis art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 ze zm.) w związku z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1989 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów

Okres zatrudnienia w jednostce ochrony przeciwpożarowej od wyrażenia zgody na „stanie się strażakiem” do zakończenia tego zatrudnienia (art. 129 ust. 1, 8 i 9 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, Dz.U. Nr 88, poz. 400 ze zm.) należy traktować jak służbę w Państwowej Straży Pożarnej w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa

Przysługiwanie rodzicom małoletniego dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, nie oznacza posiadania przez dziecko tytułu prawnego do zajmowania tego lokalu (art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych - tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 ze zm.).

Jeżeli zasiedzenie nieruchomości przez pewien czas posiadania jej przez posiadacza samoistnego nie było - jako nieruchomości państwowej - możliwe, do okresu posiadania potrzebnego do zasiedzenia zalicza się czas posiadania sprzed wejścia w życie przepisów wyłączających zasiedzenie nieruchomości państwowych.

Postanowienia antymonopolowe zawarte w art. 25-28 ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. 1993 r. Nr 44 poz. 202 ze zm.) są przepisami odrębnymi w stosunku do przepisów ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. 1999 r. Nr 52 poz. 547 ze zm.). Zgłoszenie Urzędowi Ochrony

Decyzja ostateczna wydana w trybie art. 155 Kpa, zmieniająca częściowo decyzję zaskarżoną wcześniej do Naczelnego Sądu Administracyjnego może być uznana za decyzję wydaną "w granicach danej sprawy" w rozumieniu art. 29 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

W razie stwierdzenia przez sąd nieważności umowy o ustanowieniu użytkowania wieczystego na nieruchomości Skarbu Państwa z powodu nieważności decyzji administracyjnej poprzedzającej zawarcie tej umowy – wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości w brzmieniu obowiązującym do 5 grudnia 1990 r. – odpowiedzialność Skarbu Państwa wobec

1. Przepis ograniczający drogę do sądu /prawo do sądu/ jako wkraczający w sferę praw jednostki chronioną konstytucyjnie /art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji RP/ nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Dotyczy to wszelkich przesłanek, których spełnienia wymaga art. 19 pkt 5 ustawy o NSA. Nie można rozumieć art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ o Naczelnym

Ustawa z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /t.j. Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30 ze zm./ nie zawiera przepisów, które zawierałyby kryteria przyznania bądź odmowy przyznania karty stałego pobytu ani nawet bardzo ogólnych wskazówek, którymi winien kierować się organ orzekający przy wydaniu decyzji. Taki sposób unormowania w przepisach cytowanej wyżej ustawy kwestii dotyczących karty stałego pobytu powoduje

O zwolnieniu z podatku od towarów i usług sprzedaży towaru na podstawie par. 73 pkt 1 lit. "b" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ nie decyduje to, czy dany towar jest z woli stron transakcji opakowaniem zwrotnym, lecz to, czy jego obiektywne przymioty

Przepis par. 44 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024/ określa, że fakturę korygującą wystawia się również w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Treść par. 44 ust. 1 rozporządzenia

Wstrzymanie robót budowlanych nie przesądza jeszcze o samym losie wstrzymanych robót bowiem orzeczenie w tym przedmiocie właściwy organ nadzoru budowlanego wydaje dopiero w następnym etapie postępowania, w drodze decyzji przewidzianej art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, w zależności od całokształtu okoliczności sprawy wyjaśnionych po niezbędnych dodatkowych

Pozwolenie na budowę /w tym również na remont/ w stosunku do obiektów objętych ochroną konserwatorską na podstawie ustaleń gminnego przepisu planistycznego może zostać wydane dopiero po wyrażeniu opinii przez właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków /art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Natomiast w stosunku do obiektów wpisanych do rejestru

1. Jeżeli postępowanie karne nie kończy się na etapie postępowania przygotowawczego, lecz przechodzi do sądowego stadium procesu karnego i kończy się orzeczeniem sądu, to sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie powinien określić, kto, w jakiej części i zakresie ponosi koszty procesu, w tym rozstrzygnąć także o kosztach nieopłaconej przez stronę pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu przygotowawczym

Utrata stanowiska (prawa wykonywania zawodu) adwokata, będąca następstwem orzeczenia sądu stwierdzającego fakt złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego, następuje ex lege (art. 30 ust. 2 in principio ustawy lustracyjnej) z chwilą uprawomocnienia się tego orzeczenia, nie zaś z chwilą podjęcia przez okręgową radę adwokacką decyzji o skreśleniu adwokata z listy.

W myśl przepisu art. 75 par 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nadpłaty podlegają z urzędu zaliczeniu na poczet zaległych i bieżących zobowiązań podatkowych, co oznacza, że zaliczenie to następuje z chwilą powstania tych nadpłat, a nie dopiero z chwilą wydania przez organ podatkowy decyzji stwierdzającej nadpłatę /art. 21 par. 3 Ordynacji podatkowej

W świetle przepisu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 1995 r. o zmianie ustawy o łączności oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 60 poz. 310/ dostosowanie starego zezwolenia do obowiązującego nowego stanu prawnego może polegać na wydaniu nowego jego "tekstu jednolitego", do czego odnosi się pewna analogia do wydawania tekstów jednolitych w procesie tworzenia prawa. "Tekst jednolity" może polegać

Uznać należy, że radziecka Brygada Partyzancka "W imię Ojczyzny" i wchodzący w jej skład oddział partyzancki im. Parchomienki, spełniają przesłanki wynikające z art. 21 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ i dlatego też w myśl art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. "a" w

Za grunt związany z działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ należy uznać tylko grunt będący w posiadaniu przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą inną niż rolna i leśna oraz wyłączony z produkcji rolnej bądź leśnej.

Przepis art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma zastosowania w sytuacji, gdy straty w środkach obrotowych i trwałych podatnika nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993

Korzystanie przez sprawcę przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów nie wyłącza ani nakazu orzeczenia obowiązku naprawienia szkody (art. 46 § 1 k.k.), ani możliwości orzeczenia - zamiast tego obowiązku - nawiązki określonej w art. 46 § 2 k.k. i postanowiono odmówić